مسأله 330 - اگر در يكى از جاهاى وضو زخم يا دمل يا شكستگى باشد ، چنانچه روى آن باز است و آب ضرر ندارد بايد به طور معمول وضو گرفت .
مسأله 331 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دستهاست و روى آن باز است و آب ريختن روى آن ضرر دارد ، چنانچه كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد ، بايد در شكستگى دست تر بر آن بكشد ، و همچنين بنابر احتياط واجب در زخم و دمل ، و احتياط مستحب آن است كه بعد پارچهء پاكى روى آن بگذارد و دست تر را روى پارچه هم بكشد ، و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم و شكستگى نجس است و نمى شود آب كشيد ، در مورد زخم بايد اطراف آن را به طورى كه در وضو گذشت از بالا به پايين بشويد و تيمم لازم نيست ، و احتياط مستحب آن است كه پارچهء پاكى روى زخم بگذارد و دست تر روى آن بكشد و تيمم هم بنمايد .
و اما در شكستگى بايد تيمم نمايد و بنابر احتياط واجب وضو نيز گرفته و پارچهء پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با دست تر بكشد .
مسأله 332 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلوى سر يا روى پاهاست و روى آن باز است ، چنانچه نتواند آن را مسح كند - به اين معنى كه مثلا زخم تمام محل مسح را گرفته باشد ، يا آن كه از مسح جاهاى سالم نيز متمكن نباشد - بنابر احتياط واجب بين وضو - به اين ترتيب كه پارچهء پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند - و تيمم جمع كند .
مسأله 333 - اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى بسته باشد ، چنانچه باز كردن آن مشقت ندارد و آب هم براى آن ضرر ندارد ، بايد باز كند و وضو بگيرد ، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد ، يا جلوى سر و روى پاها باشد .
مسأله 334 - اگر زخم يا دمل يا شكستگى كه بسته است در صورت يا دستها باشد ، چنانچه باز كردن يا ريختن آب روى آن ضرر و يا مشقت دارد ، بايد مقدارى را كه ضرر و مشقت ندارد از اطراف شسته و روى جبيره را مسح نمايد .
مسأله 335 - اگر نمىشود روى زخم را باز كرد ولى زخم و چيزى كه روى آن

249