( إنما وليكم الله ورسوله والذين ءامنوا الذين يقيمون الصلاة ويؤتون الزكوة وهم ركعون ) . ( 1 ) هر چند حكميت عقل و كتاب و سنت در مسألهء خلافت و امامت عامه ، امامت خاصه را هم روشن مى كند ، و اوصافى كه در امام لازم است مصداقى جز ائمهء معصومين ( عليهم السلام ) پيدا نمى كند ، ولى به ملاحظهء اتمام حجت - گذشته از ذيل حديث ثقلين - چند حديثى كه صحت آنها در نزد اهل حديث محرز است نسبت به سيد الوصيين أمير المؤمنين ( عليه السلام ) ذكر مى شود :
حديث اول :
عن أبى ذر رضى الله عنه قال : قال رسول الله ( صلى الله عليه وآله و سلم ) : " من اطاعنى فقد اطاع الله و من عصانى فقد عصى الله و من اطاع عليا فقد اطاعنى و من عصى عليا فقد عصانى " . ( 2 ) در اين حديث كه صحت آن مورد تصديق بزرگان عامه است به حكم بيان رسول - كه خداوند در قرآن عصمت گفتارش را بيان كرده و دليل عقلى هم بر آن قائم شده - اطاعت و عصيان على ( عليه السلام ) اطاعت و عصيان پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) ، و اطاعت و عصيان پيغمبر اطاعت و عصيان خدا شمرده شده است .
با توجه به اين كه اطاعت و عصيان در مورد ، امر و نهى است ، و منشأ امر و نهى اراده و كراهت است ، بنابر اين ممكن نيست اطاعت و عصيان على ( عليه السلام ) اطاعت و عصيان خدا باشد ، مگر اين كه اراده و كراهت على ( عليه السلام ) مظهر اراده و كراهت خدا باشد .

1 . سوره ء مائده ، آيهء 55 ( اين است و جز اين نيست كه ولى شما خداست و رسول او و آنان كه ايمان آوردند آنان كه به پاى مى دارند نماز را و مى دهند زكات را و حال آن كه در ركوع مى باشند ) 2 . ( هر كس مرا اطاعت كند پس هر آينه خدا را اطاعت كرده ، و هر كس مرا معصيت كند پس هر آينه خدا را معصيت كرده ، و هر كس على را اطاعت كند پس هر آينه مرا اطاعت كرده ، و هر كس على را معصيت كند پس هر آينه مرا معصيت كرده است ) المستدرك على الصحيحين ، جلد 3 كتاب معرفة الصحابة ، صفحهء 121 بحار الانوار ، جلد 38 ، صفحهء 129 .

115