" احكام وصيت " مسأله 2758 - وصيت آن است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش براى او كارهايى انجام دهند ، يا بگويد بعد از مرگش چيزى از مال او ملك كسى باشد ، يا اين كه چيزى از مال او را به كسى تمليك يا وقف يا صرف در خيرات و مبرات كنند ، يا براى اولاد خود و كسانى كه اختيار آنان با اوست ، قيم و سرپرست معين كند ، و كسى را كه به او وصيت مى كنند وصى مى گويند .
مسأله 2759 - كسى كه نمى تواند حرف بزند ، اگر با اشاره مقصود خود را بفهماند ، براى هر كارى مى تواند وصيت كند ، بلكه كسى هم كه مى تواند حرف بزند اگر با اشاره اى كه مقصودش را بفهماند وصيت كند صحيح است .
مسأله 2760 - اگر نوشته اى به امضاء يا مهر ميت ببينند چنانچه مقصود او را بفهماند و معلوم باشد كه براى وصيت كردن نوشته بايد مطابق آن عمل كنند .
مسأله 2761 - كسى كه وصيت مى كند بايد عاقل باشد و بر وصيت اكراه نشده باشد ، و وصيت بچهء ده ساله در صورتى كه مميز و وصيتش عقلايى باشد در ثلث مالش براى ارحامش و امور خيريه نافذ است ، و بنابر احتياط واجب به وصيت پسر هفت سالهء مميز در مقدار كمى از مالش در مصرفى كه سزاوار باشد عمل شود ، و وصيت سفيه در مواردى كه مستلزم تصرف در مال است نافذ نيست .
مسأله 2762 - كسى كه به قصد خودكشى مثلا زخمى به خود زده يا سمى خورده است و به واسطهء آن بميرد ، وصيت او در مالش صحيح نيست ، ولى اگر وصيت قبل از آن عمل باشد ، صحيح است .
مسأله 2763 - اگر انسان وصيت كند كه چيزى از اموالش مال كسى باشد ، در

725