" احكام وقف " مسأله 2740 - اگر كسى چيزى را وقف كند خود او و ديگران نمى توانند آن را ببخشند يا بفروشند و كسى هم از آن ارث نمى برد ، ولى در بعضى از موارد كه در مسألهء " 2122 " و " 2123 " گذشت ، فروختن آن اشكال ندارد .
مسأله 2741 - لازم نيست صيغهء وقف را به عربى بخوانند ، بلكه اگر مثلا بگويد :
( خانهء خود را وقف كردم ) كفايت مى كند ، و همچنين انشاء وقف به عمل نيز محقق مى شود ، مثل اين كه حصيرى را به قصد وقف بودن در مسجد بيندازد ، و يا جايى را به قصد مسجد بودن بسازد و در موقوفات عامه مثل مسجد و مدرسه يا چيزى را كه بر فقراء يا سادات و امثال اينها وقف نمايند ، قبول كردن كسى در صحت وقف معتبر نيست ، بلكه در اوقاف خاصه هم - مثل وقف بر اولاد - اقوى عدم اعتبار قبول است هر چند قبول احوط است .
مسأله 2742 - اگر ملكى را براى وقف معين كند و پيش از انشاء وقف پشيمان شود يا بميرد ، وقف واقع نمى شود .
مسأله 2743 - كسى كه مالى را وقف مى كند ، بايد از موقع انشاء وقف ، مال را براى هميشه وقف كند ، و اگر مثلا بگويد اين مال بعد از مردن من وقف باشد ، چون از موقع خواندن صيغه تا مردنش وقف نبوده صحيح نيست ، و نيز اگر بگويد تا ده سال وقف باشد و بعد از آن نباشد ، يا بگويد تا ده سال باشد بعد پنج سال وقف نباشد و دوباره وقف باشد ، وقف صحيح نيست .
مسأله 2744 - وقف خاص در صورتى صحيح است كه مال وقف را به تصرف كسى كه براى او وقف شده يا وكيل يا ولى او بدهند ، ولى اگر چيزى را بر اولاد

721