" احكام مالى كه انسان آن را پيدا مى كند " مسأله 2628 - چنانچه انسان مال گم شده اى كه حيوان نباشد پيدا كند ، در صورتى كه نشانه اى نداشته باشد كه به واسطهء آن صاحبش - هر چند بين چند نفر معين - معلوم شود ، و قيمت آن از يك درهم - يعنى 6 / 12 نخود نقره ء سكه دار - كمتر باشد ، جايز است آن را بردارد و تملك كند و تفحص از مالكش لازم نيست ، ولى احتياط مستحب آن است كه از طرف صاحبش به فقرا صدقه بدهد .
مسأله 2629 - اگر مالى پيدا كند كه نشانه دارد و قيمت آن از يك درهم كمتر است ، چنانچه صاحب آن معلوم باشد - هر چند در بين افراد معين - تا رضايت او را نداند نمى تواند بدون اجازه ء او بردارد ، و اگر صاحب آن به هيچ وجه معلوم نباشد ، مى تواند براى خود بردارد ، و بنابر احتياط واجب هر وقت صاحبش پيدا شد در صورتى كه تلف نشده خود مال را ، و در صورتى كه تلف شده عوض آن را به او بدهد .
مسأله 2630 - هرگاه چيزى كه پيدا كرده نشانه اى دارد كه به واسطهء آن مى تواند صاحبش را پيدا كند ، چه صاحب آن مسلمان باشد يا كافرى كه مالش محترم است ، در صورتى كه قيمت آن چيز به مقدار يك درهم برسد ، بايد از روزى كه آن را پيدا كرده تا يك سال در محل اجتماع مردم اعلان كند .
مسأله 2631 - اگر انسان خودش نخواهد إعلان كند ، مى تواند به كسى كه اطمينان دارد بگويد كه از طرف او اعلان نمايد .
مسأله 2632 - اگر تا يك سال اعلان كند و صاحب مال پيدا نشود ، در صورتى كه آن مال را در غير حرم مكه پيدا كرده باشد ، مى تواند آن را براى صاحبش نگه دارد

693