" احكام وديعه ( امانت ) " مسأله 2380 - اگر انسان مال خود را به كسى بدهد و بگويد : ( نزد تو امانت باشد ) و او هم قبول كند ، يا بدون اين كه حرفى بزنند صاحب مال بفهماند كه مال را براى نگهدارى به او مى دهد و او هم به قصد نگهدارى كردن بگيرد ، بايد به احكام وديعه كه مى آيد عمل نمايند .
مسأله 2381 - امانت دار و كسى كه مال را امانت مى گذارد بايد هر دو عاقل باشند ، پس اگر انسان مالى را پيش ديوانه امانت بگذارد ، يا ديوانه مالى را پيش كسى امانت بگذارد ، صحيح نيست .
و كسى كه مال خودش را امانت مى گذارد بايد بالغ باشد ، و جايز است بچهء مميز مال ديگرى را با اذنش نزد كسى امانت بگذارد ، و امانت گذاشتن نزد بچهء مميز در صورتى كه متمكن از حفظ باشد و امانت را حفظ كند و مستلزم تصرف در مال بچه نباشد ، اشكال ندارد .
و معتبر است كسى كه مال خودش را امانت مى گذارد سفيه و مفلس نباشد ، مگر با اذن يا اجازه ء ولى سفيه و طلبكاران مفلس ، ولى امانت گذاشتن نزد سفيه و مفلس - در صورتى كه مستلزم تصرف آنها در مال خودشان نباشد - مانعى ندارد ، و در صورت استلزام با اذن يا اجازه ء ولى و طلبكاران اشكال ندارد .
مسأله 2382 - اگر از بچه اى چيزى را بدون اذن صاحبش به طور امانت قبول كند ، بايد آن را به صاحبش بدهد ، و اگر آن چيز مال خود بچه است و ولى اجازه ء امانت گذاشتن آن را نداده باشد ، لازم است آن مال را به ولى او برساند ، و چنانچه در رساندن مال به آنان كوتاهى كند و تلف شود ، بايد عوض آن را بدهد ، و همچنين

644