" احكام اجاره " مسأله 2201 - اجاره دهنده و كسى كه چيزى را اجاره مى كند بايد عاقل و بالغ باشند ، و بايد بر اجاره به نا حق اكراه نشده باشند ، و اگر اكراه شدند و بعد به اجاره راضى شدند ، اجاره نافذ است ، و در مال خود حق تصرف داشته باشند ، پس اجاره دادن و اجاره كردن سفيه و مفلسى كه به حكم حاكم شرع ممنوع از تصرف در مال خود باشد نافذ نيست ، مگر به اذن و اجازه ء ولى يا طلبكاران ، ولى اجاره ء مفلس خودش را براى كارى يا خدمتى نافذ است و محتاج به اجازه نيست .
مسأله 2202 - انسان مى تواند از طرف ديگرى وكيل شود و مال او را اجاره دهد ، يا مالى را براى او اجاره كند .
مسأله 2203 - اگر ولى يا قيم بچه مال او را اجاره دهد ، يا خود او را اجير ديگرى نمايد ، اشكال ندارد .
و اگر مدتى از زمان بالغ شدن او را جزء مدت اجاره قرار دهد ، بعد از آن كه بچه بالغ شد ، مى تواند بقيهء اجاره را به هم بزند ، ولى اگر اجاره تا زمان بعد از بلوغ به جهت مصلحتى بوده كه شرعا مراعات آن واجب است ، اجاره نسبت به بعد از بلوغ نافذ ، و احتياط واجب آن است كه به اذن حاكم شرع باشد .
مسأله 2204 - بچهء صغيرى را كه ولى ندارد ، بدون اجازه ء فقيه عادل نمى شود اجير كرد ، و كسى كه به فقيه عادل دسترسى ندارد ، مى تواند از چند نفر مؤمن عادل اجازه بگيرد و او را اجير نمايد ، و در صورت نبودن چند نفر از يك نفر هم كفايت مى كند .
مسأله 2205 - اجاره دهنده و مستأجر لازم نيست صيغه را به عربى بخوانند ، بلكه

607