مسأله 1969 - به زنى كه شوهر مخارج او را مى دهد ، و زنى كه شوهرش خرجى او را نمى دهد ولى مى تواند او را به دادن خرجى مجبور كند ، نمى شود زكات داد .
مسأله 1970 - زنى كه به عقد موقت در آمده اگر فقير باشد ، شوهرش و ديگران مى توانند به او زكات بدهند ، ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج او را بدهد يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر او واجب باشد ، در صورتى كه مخارج آن زن را بدهد ، نمى شود به آن زن زكات داد .
مسأله 1971 - زن مى تواند به شوهر فقير خود زكات بدهد ، اگر چه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد .
مسأله 1972 - سيد نمى تواند از غير سيد زكات بگيرد ، ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج او را نكند و از گرفتن زكات غير سيد ناچار باشد ، مى تواند به قدر مخارج روزانه بگيرد .
مسأله 1973 - به كسى كه معلوم نبست سيد است يا نه ، مى شود زكات داد .
نيت زكات مسأله 1974 - انسان بايد زكات را به قصد قربت - چنان كه در وضو گذشت - و با اخلاص بدهد ، و در نيت معين كند كه آنچه را مى دهد زكات مال است يا زكات فطره .
مسأله 1975 - كسى كه زكات چند مال بر او واجب شده ، بنابر احتياط واجب بايد معين كند كه آنچه را مى دهد زكات كدام مال است ، چه آن چيزى كه مى دهد پول يا همجنس يكى از آنها باشد .
مسأله 1976 - اگر كسى را وكيل كند كه زكات مال او را بدهد ، بايد وكيل وقتى زكات را به فقير مى دهد ، نيت اداى زكات از طرف مالك بكند ، و مالك هم بنابر احتياط نيت اداى زكات در آن وقت داشته باشد ، و اگر او را وكيل كند كه زكاتى را كه به او مى دهد به فقير برساند ، بايد مالك وقت دادن وكيل به فقير نيت كند ، و احتياط مستحب آن است كه از وقت دادن به وكيل نيت كند و تا زمان رسيدن

555