9 - قى كردن مسأله 1654 - هرگاه روزه دار عمدا قى كند - اگر چه به واسطهء مرض و مانند آن ناچار باشد - روزه اش باطل مى شود ، ولى اگر سهوا يا بى اختيار قى كند اشكال ندارد .
مسأله 1655 - اگر در شب چيزى بخورد كه مى داند به واسطهء خوردن آن ، در روز بى اختيار قى مى كند ، روزه اش باطل نمى شود ، و احتياط مستحب آن است كه روزه ء آن روز را قضا نمايد .
مسأله 1656 - اگر روزه دار بتواند از قى كردن خوددارى كند ، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد ، بايد خوددارى نمايد .
مسأله 1657 - اگر مثلا مگس در گلوى روزه دار برود ، چنانچه ممكن باشد بدون قى كردن آن را بيرون بياورد ، بايد بيرون آورد ، و روزه ء او صحيح است ، ولى اگر ممكن نباشد ، چنانچه طورى باشد كه به فرو دادنش خوردن صدق مى كند ، بايد بيرون آورد هر چند به واسطهء قى كردن باشد و روزه اش باطل است ، و اگر خوردن صدق نمى كند ، بايد بيرون نياورد و روزه اش صحيح است .
مسأله 1658 - اگر سهوا چيزى را فرو ببرد و از حلق گذشته باشد و پيش از رسيدن به معده يادش بيايد كه روزه است ، بيرون آوردن آن لازم نيست و روزه ء او صحيح است .
مسأله 1659 - اگر يقين داشته باشد كه به واسطهء آروغ زدن ، چيزى از گلو بيرون مى آيد ، بنابر احتياط واجب نبايد عمدا آروغ بزند ، ولى اگر يقين نداشته باشد اشكال ندارد .
مسأله 1660 - اگر آروغ بزند و چيزى در دهانش بيايد ، بايد آن را بيرون بريزد ، و اگر بى اختيار فرو رود ، روزه اش صحيح است .

496