را نگه دارد و سر يا پا را به آن بكشد ، ولى اگر موقعى كه دست را مى كشد سر يا پا مختصرى حركت كند اشكال ندارد .
مسأله 262 - جاى مسح بايد خشك باشد ، و اگر به قدرى تر باشد كه رطوبت كف دست به آن اثر نكند مسح باطل است ، ولى اگر ترى آن به قدرى كم باشد كه رطوبتى كه بعد از مسح در آن ديده مى شود عرفا بگويند فقط از ترى كف دست است اشكال ندارد .
مسأله 263 - اگر براى مسح رطوبتى در كف دست نمانده باشد ، نمى تواند دست را با آب خارج تر كند ، بلكه بايد از ريش خود كه داخل در حد صورت است رطوبت بگيرد و با آن مسح نمايد ، و گرفتن رطوبت از غير ريش و مسح نمودن با آن محل اشكال است .
مسأله 264 - اگر رطوبت كف دست فقط به اندازه ء مسح سر باشد ، سر را با همان رطوبت مسح كند ، و براى مسح پاها از ريش خود كه داخل در حد صورت است رطوبت بگيرد .
مسأله 265 - مسح كردن از روى جوراب و كفش باطل است ، ولى اگر به واسطهء سرماى شديد يا ترس از دزد و درنده و مانند اينها نتواند كفش يا جوراب را بيرون آورد ، بنابر احتياط واجب بر كفش و جوراب مسح نمايد و تيمم هم بنمايد .
مسأله 266 - اگر روى پا نجس باشد و نتواند براى مسح آن را آب بكشد ، بايد تيمم كند .
وضوى ارتماسى مسأله 267 - وضوى ارتماسى آن است كه انسان صورت و دستها را به قصد وضو در آب فرو برد ، ولى مسح با ترى آن دست اشكال دارد ، بنابراين اگر دست چپ را ارتماسى شست ، مقدارى از آن را از طرف كف دست در آب فرو نبرد و با دست راست آن مقدار را بشويد ، و بنابر احتياط واجب به بيرون آوردن از آب

235