زنى كه مسافر نيست اگر در اول ظهر نماز نخواند ، قضاى آن در صورتى واجب مىشود كه به مقدار خواندن چهار ركعت نماز به دستورى كه گفته شد از اول ظهر بگذرد و حائض شود ، و براى كسى كه مسافر است گذشتن وقت به مقدار خواندن دو ركعت كافى است و نيز بايد ملاحظه تهيه شرايطى را كه دارا نيست بنمايد ، پس اگر به مقدار فراهم آوردن آن مقدمات و خواندن يك نماز بگذرد و حائض شود قضا واجب است و اگر نه واجب نيست . مسأله 468 - اگر زن در آخر وقت نماز از خون پاك شود و به اندازه غسل و وضو و مقدمات ديگر نماز مانند تهيه كردن لباس يا آب كشيدن آن و خواندن يك ركعت نماز يا بيشتر از يك ركعت وقت داشته باشد ، بايد نماز را بخواند و اگر نخواند بايد قضاى آن را به جا آورد . مسأله 469 - اگر زن حائض به اندازه غسل و وضو وقت ندارد ، ولى مىتواند با تيمم نماز را در وقت بخواند آن نماز بر او واجب نيست ، اما اگر گذشته از تنگى وقت تكليفش تيمم است ، مثل آن كه آب برايش ضرر دارد ، بايد تيمم كند و آن نماز را بخواند . مسأله 470 - اگر زن حائض بعد از پاك شدن شك كند كه براى نماز وقت دارد يا نه ، بايد نمازش را بخواند . مسأله 471 - اگر به خيال اين كه به اندازه تهيه مقدمات نماز و خواندن يك ركعت وقت ندارد نماز نخواند و بعد بفهمد وقت داشته ، بايد قضاى آن نماز را به جا آورد . مسأله 472 - مستحب است زن حائض در وقت نماز ، خود را از خون پاك نمايد و پنبه و دستمال را عوض كند و وضو بگيرد و اگر نمىتواند وضو بگيرد تيمم نمايد و در جاى نماز رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر و دعا و صلوات شود . مسأله 473 - خواندن و همراه داشتن قرآن و رساندن جايى از بدن به حاشيه و ما بين خطهاى قرآن و نيز خضاب كردن به حنا و مانند آن براى حائض مكروه است .