اول : جماع .
دوم : بيرون آمدن منى ، چه در خواب باشد يا بيدارى ، كم باشد يا زياد ، با شهوت باشد يا بىشهوت ، با اختيار باشد يا بىاختيار .
مسأله 344 - اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است يا بول يا غير اينها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن ، بدن سست شده ، آن رطوبت حكم منى دارد ، و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضى از اينها را نداشته باشد ، حكم منى ندارد . ولى در زن و مريض لازم نيست آن آب با جستن بيرون آمده باشد ، بلكه اگر با شهوت بيرون آمده باشد در حكم منى است و لازم نيست بدن او سست شود .
مسأله 345 - مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند ، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد ، كه نداند منى است يا رطوبت ديگر ، حكم منى دارد .
مسأله 346 - اگر انسان جماع كند و به اندازه ختنه‌گاه يا بيشتر داخل شود ، در زن باشد يا در مرد ، در قبل باشد يا در دبر ، بالغ باشند يا نا بالغ اگر چه منى بيرون نيايد هر دو جنب مىشوند .
مسأله 347 - اگر شك كند كه به مقدار ختنه‌گاه داخل شده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .
مسأله 348 - اگر نعوذ بالله حيوانى را وطى كند يعنى با او نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها ، كافى است . و اگر منى بيرون نيايد ، چنانچه پيش از وطى وضو داشته باز هم غسل تنها كافيست ، و اگر وضو نداشته احتياط واجب آنست كه غسل كند ، وضو هم بگيرد .
مسأله 349 - اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد ، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .
مسأله 350 - كسى كه نمىتواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است ، بعد

63