بيمه :
س : در قرارداد بيمه چنين آمده است كه شخصى بيمه شده در زمان حيات خود مىتواند افرادى را يا مؤسسه‌اى را به عنوان استفاده كننده از سرمايه بيمه عمر خود معرفى نمايد و ورقه خاصى را امضا مىكند و پس از فوت او مبلغ دويست هزار تومان را به فرد يا مؤسسه مورد علاقه بيمه شونده مىپردازد ، و در صورتى كه كسى را معين نكرده باشد مبلغ مزبور كه سرمايه بيمه ناميده مىشود بطور مساوى بين وارث قانونى تقسيم خواهد شد . حال سؤال اين است كه با توجه به قرارداد مزبور در اين قرارداد وصيت محسوب مىشود يا خير و آيا تابع مقررات وصيت است يا خير ؟
ج : بيمه عقد مستقلى است تابع شرائطى كه در قرار ، طرفين توافق نموده‌اند ، و در بيمه عمر سرمايه بيمه به ملك بيمه شده در نمىآيد تا طبق قوانين ارث به ورثه برسد كما فرض الله ، و هم چنين وصيت در ثلث نافذ باشد ، بلكه بيمه شده مىتواند در زمان حياتش سرمايه بيمه را پس از فوت تماما به غير وارث بدهد ، يا بين وراث على السويه تقسيم كند ، و با اين دو قيد كه در قرارداد بيمه آمده معلوم مىشود كه به ملك بيمه شونده در نمىآيد ، پس وصيت نيست وارث هم نيست بلكه تابع قرارداد طرفين است .
هبه :
س : زمينى را هبه كرده است براى آموزش و پرورش و تحويل داده آيا مىتواند رجوع كند ؟
ج : در هبه‌اى كه قصد قربت كرده ، احوط عدم رجوع است .
س : شخصى مالى را به فرزندش هبه مىكند و شرط مىكند كه پس از فوتش براى او چند سال معين نماز و روزه بگيرند ، چه حكمى دارد ؟
ج : اگر به صورت صلح و شرط ضمن آن باشد بىاشكال است .

555