مسأله 2666 - اگر نذر كند روزه بگيرد ولى وقت و مقدار آن را معين نكند چنانچه يك روز روزه بگيرد كافى است و اگر نذر كند نماز بخواند و مقدار و خصوصيات آن را معين نكند ، اگر يك نماز دو ركعتى بخواند كفايت مىكند و اگر نذر كند صدقه بدهد و جنس و مقدار آن را معين نكند اگر چيزى بدهد كه بگويند صدقه داده ، به نذر عمل كرده است و اگر نذر كند كارى براى خدا به جا آورد ، در صورتى كه يك نماز بخواند يا يك روز روزه بگيرد ، يا چيزى صدقه بدهد ، نذر خود را انجام داده است .
مسأله 2667 - اگر نذر كند روز معينى را روزه بگيرد ، نمىتواند در آن روز مسافرت كند و اگر به واسطه مسافرت روزه نگيرد بايد گذشته از قضاى آن روز كفاره هم بدهد ، ولى اگر ناچار شود مسافرت كند يا عذر ديگرى مثل مرض يا حيض براى او پيش آيد قضاى تنها كافى است .
مسأله 2668 - اگر انسان از روى اختيار به نذر خود عمل نكند ، بايد كفاره بدهد يعنى يك بنده آزاد كند يا به شصت فقير طعام دهد يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد .
مسأله 2669 - اگر نذر كند كه تا وقت معينى عملى را ترك كند ، بعد از گذشتن آن وقت مىتواند آن عمل را به جا آورد و اگر پيش از گذشتن وقت از روى فراموشى يا ناچارى انجام دهد ، چيزى بر او واجب نيست ولى باز هم لازم است كه تا آن وقت آن عمل را به جا نياورد و چنانچه دوباره پيش از رسيدن آن وقت بدون عذر آن عمل را انجام دهد ، بايد به مقدارى كه در مسأله پيش گفته شد كفاره بدهد .
مسأله 2670 - كسى كه نذر كرده عملى را ترك كند و وقتى براى آن معين نكرده است . اگر از روى فراموشى ، يا ناچارى ، يا ندانستن موضوع ، آن عمل را انجام دهد كفاره بر او واجب نيست ولى چنانچه از روى اختيار آن را به جا آورد در صورتى كه نذر او به يك نذر برگردد به اين معنى كه ترك عمل را يك واحد اعتبار كرده و آن را نذر كرده است ، براى هر دفعه اول بايد كفاره بدهد و بعد از آن

498