شرط اول : آن كه آب وضو پاك باشد .
شرط دوم : آن كه مطلق باشد .
مسأله 264 - وضو با آب نجس و آب مضاف باطل است ، اگر چه انسان نجس بودن يا مضاف بودن آن را نداند يا فراموش كرده باشد ، و اگر با آن وضو نمازى هم خوانده باشد ، بايد آن نماز را دوباره با وضوى صحيح بخواند .
مسأله 265 - اگر غير از آب گل آلود مضاف آب ديگرى براى وضو ندارد ، چنانچه وقت نماز تنگ است بايد تيمم كند ، و اگر وقت دارد بايد صبر كند تا آب صاف شود و وضو بگيرد .
شرط سوم : آن كه آب وضو و فضائى كه در آن وضو مىگيرد مباح باشد .
مسأله 266 - وضو با آب غصبى و با آبى كه معلوم نيست صاحب آن راضى است يا نه حرام و باطل است ، ولى اگر سابقا راضى بوده و انسان نمىداند كه از رضايتش برگشته يا نه ، وضو صحيح است ، و نيز اگر آب وضو از صورت و دستها در جاى غصبى بريزد ، چنانچه تصرف در جاى غصبى باشد و يا مستلزم تصرف باشد ، وضوى او باطل است .
مسأله 267 - وضو گرفتن از حوض مدرسه‌اى كه انسان نمىداند آن حوض را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى محصلين همان مدرسه ، در صورتى كه معمولا مردم از آب آن وضو بگيرند اشكال ندارد .
مسأله 268 - كسى كه نمىخواهد در مسجدى نماز بخواند اگر نداند حوض آن را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى كسانى كه در آنجا نماز مىخوانند ، نمىتواند از حوض آن وضو بگيرد ، ولى اگر معمولا كسانى هم كه نمىخواهند در آنجا نماز بخوانند از حوض آن وضو مىگيرند ، مىتواند از حوض آن وضو بگيرد .
مسأله 269 - وضو گرفتن از حوض تيمچه‌ها و مسافرخانه‌ها و مانند اينها براى كسانى كه ساكن آنجاها نيستند ، در صورتى صحيح است كه معمولا كسانى هم كه ساكن آنجاها نيستند ، با آب آنها وضو بگيرند .

49