فاطمه باشد بگويد : زوجتى فاطمة خلعتها على ما بذلت و بنابر احتياط مىتواند هى طالق را هم اضافه كند .
مسأله 2544 - اگر زنى كسى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر ، همان كس را وكيل كند كه زن را طلاق دهد ، چنانچه مثلا اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل صيغه طلاق را اين طور بخواند : عن موكلتى فاطمة بذلت مهرها لموكلى محمد ليخلعها عليه پس از آن بدون فاصله مىگويد : زوجة موكلى خلعتها على ما بذلت هى طالق و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل بايد به جاى كلمه ( مهرها ) آن چيز را بگويد ، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد : بذلت مأة تومان .
طلاق مبارات مسأله 2545 - اگر زن و شوهر يكديگر را نخواهند يعنى علاوه بر كراهت زن مرد هم كراهت داشته باشد و زن مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد آن طلاق را مبارات گويند .
مسأله 2546 - اگر زن تمام مهر را بخشيد و شوهر بخواهد صيغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد ، بايد بگويد : بارأت زوجتي فاطمة على مهرها فهى طالق يعنى مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رها است ، و اگر ديگرى را وكيل كند ، وكيل بايد بگويد : بارأت زوجة موكلى فاطمة على مهرها فهى طالق و در هر دو صورت اگر به جاى كلمه ( على مهرها ) ( بمهرها ) بگويد اشكال ندارد .
مسأله 2547 - صيغه طلاق خلع و مبارات بايد به عربى صحيح خوانده شود ، ولى اگر زن براى آن كه مال خود را به شوهر ببخشد مثلا به فارسى بگويد براى

469