شيرخوارى را مثلا دو روزه براى خود صيغه كند و در آن دو روز با شرايطى كه در مسأله 2488 گفته شد زن برادرش آن دختر را شير دهد . مسأله 2508 - اگر مرد پيش از آن كه زنى را براى خود عقد كند بگويد بواسطه شير خوردن ، آن زن بر او حرام شده : مثلا بگويد شير مادر او را خورده ، چنانچه معلوم نباشد كه دروغ مىگويد ، نمىتواند با آن زن ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد و خود زن هم حرف او را قبول نمايد عقد باطل است ، پس اگر مرد با او نزديكى نكرده باشد ، يا نزديكى كرده باشد ، ولى در وقت نزديكى كردن ، زن بداند بر آن مرد حرام است ، مهر ندارد و اگر بعد از نزديكى بفهمد كه بر آن مرد حرام بوده ، شوهر بايد مهر او را بدهد و بنابر احتياط واجب اگر مهر قرار داده شده با مهر زنهايى كه مثل او هستند تفاوت دارد ، مقدار تفاوت آن را با يكديگر مصالحه كنند . مسأله 2509 - اگر زن پيش از عقد بگويد بواسطه شير خوردن بر مردى حرام شده ، چنانچه معلوم نباشد كه دروغ مىگويد نمىتواند با آن مرد ازدواج كند و اگر بعد از عقد بگويد ، مثل صورتى است كه مرد بعد از عقد بگويد كه زن بر او حرام است و حكم آن در مسأله پيش گفته شد . مسأله 2510 - شير دادنى كه علت محرم شدن است به دو چيز ثابت مىشود : اول : يقين يا اطمينان پيدا كند . دوم : شهادت دو مرد عادل يا چهار زن كه عادل باشند ، ولى بايد شرايط شير دادن را به هم بگويند ، مثلا بگويند ما ديدهايم كه فلان بچه بيست و چهار ساعت از پستان فلان زن شير خورده و چيزى هم در بين نخورده ، و هم چنين ساير شرطها را كه در مسأله 2488 گفته شد شرح دهند . مسأله 2511 - اگر شك كنند بچه به مقدارى كه علت محرم شدن است شير خورده يا نه ، يا گمان داشته باشند كه به آن مقدار شير خورده بچه به كسى محرم نمىشود ولى بهتر آن است كه احتياط كنند .