مسأله 1731 - اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد ، قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد . ولى اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد ، مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم به رمضان مانده باشد احتياط واجب آن است كه اول قضاى رمضان آخر را بگيرد .
مسأله 1732 - اگر قضاى روزه چند رمضان بر او واجب باشد و در نيت معين نكند روزه‌اى را كه مىگيرد قضاى كدام رمضان است ، قضاى سال اول حساب مىشود .
مسأله 1733 - كسى كه قضاى روزه رمضان را گرفته ، اگر وقت قضاى روزه او تنگ نباشد مىتواند پيش از ظهر روزه خود را باطل نمايد .
مسأله 1734 - اگر قضاى روزه رمضان شخص ديگرى را گرفته باشد ، احتياط واجب آن است كه بعد از ظهر روزه را باطل نكند .
مسأله 1735 - اگر بواسطه مرض ، يا حيض ، يا نفاس ، روزه رمضان را نگيرد و پيش از تمام شدن رمضان بميرد ، لازم نيست روزه‌هايى را كه نگرفته براى او قضا كنند ، اگر چه مستحب است .
مسأله 1736 - اگر بواسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد و مرض او تا رمضان سال بعد طول بكشد قضاى روزه‌هايى را كه نگرفته بر او واجب نيست ، و بايد براى هر روز يك مد كه تقريبا ده سير است طعام يعنى گندم يا جو و مانند اينها به فقير بدهد ، ولى اگر بواسطه عذر ديگرى مثلا براى مسافرت روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقى بماند ، روزه‌هايى را كه نگرفته بايد قضا كند و احتياط واجب آن است كه براى هر روز يك مد طعام هم به فقير بدهد .
مسأله 1737 - اگر بواسطه مرضى روزه رمضان را نگيرد و بعد از رمضان مرض او بر طرف شود ولى عذر ديگرى پيدا كند كه نتواند تا رمضان بعد قضاى روزه را بگيرد بايد روزه‌هايى را كه نگرفته قضا نمايد و بنابر احتياط واجب ، براى هر روز يك مد طعام به فقير بدهد و نيز اگر در ماه رمضان ، غير مرض عذر ديگرى داشته

306