پوسيده است و نيز اگر تربت در مستراح بيفتد و بيرون آوردن آن ممكن نباشد بنابر احتياط واجب بايد تا وقتى كه يقين نكرده‌اند به كلى از بين رفته ، به آن مستراح نروند .
مسأله 140 - خوردن و آشاميدن چيز نجس ، حرام است و نيز خورانيدن عين نجس به اطفال در صورتى كه ضرر داشته باشد ، حرام مىباشد ، بلكه اگر ضرر هم نداشته باشد بايد از آن خوددارى كنند و همچنين از خوراندن غذاهايى كه نجس شده است به طفل ، بنا بر احتياط واجب ، اجتناب كنند .
مسأله 141 - فروختن و عاريه دادن چيز نجسى كه مىشود آن را آب كشيد ، اگر نجس بودن آن را به طرف نگويند اشكال ندارد ، ولى چنانچه انسان بداند كه عاريه گيرنده و خريدار ، آن را در خوردن و آشاميدن يا كارهايى كه طهارت در آن شرط است مانند پوشيدن لباس در نماز ، استعمال مىكند ، بايد نجاستش را به او بگويند .
مسأله 142 - اگر انسان ببيند كسى چيز نجسى را مىخورد يا با لباس نجس نماز مىخواند لازم نيست به او بگويد .
مسأله 143 - اگر جايى از خانه يا فرش كسى نجس باشد و ببيند بدن يا لباس يا چيز ديگر كسانى كه وارد خانه او مىشوند با رطوبت به جاى نجس رسيده است بنابر احتياط واجب بايد به آنان بگويد .
مسأله 144 - اگر صاحب خانه در بين غذا خوردن بفهمد غذا نجس است ، بايد به مهمانها بگويد ، اما اگر يكى از مهمانها بفهمد ، لازم نيست به ديگران خبر دهد .
مسأله 145 - اگر چيزى را كه عاريه كرده ، نجس شود ، چنانچه صاحبش آن چيز را در كارى كه شرط آن پاكى است استعمال مىكند مانند لباس كه با آن نماز مىخواند ، واجب است ، نجس شدن آن را به او بگويد بلكه اگر در كارى هم كه شرط آن پاكى است استعمال نمىكند بنابر احتياط واجب ، بايد نجس شدن آن را به او خبر دهد .

28