بعد به جاى ديگر رود ، آن جا وطن او حساب نمىشود .
مسأله 1324 - تا انسان قصد ماندن هميشگى در جايى كه غير وطن اصلى خودش است نداشته باشد وطن او حساب نمىشود مگر آن كه بدون قصد ماندن ، آن قدر بماند كه مردم بگويند اينجا وطن او است . و در صورتى كه مدتى زياد بدون قصد توطن بماند احتياط واجب است كه نمازش را شكسته و تمام بخواند .
مسأله 1325 - كسى كه در دو محل زندگى مىكند ، مثلا شش ماه در شهرى و شش ماه در شهر ديگر مىماند ، هر دو وطن او است . و اگر بيشتر از دو محل را براى زندگى خود اختيار كرده باشد ، اشكال ندارد .
مسأله 1326 - در غير وطن اصلى و وطن غير اصلى كه ذكر شد در جاهاى ديگر اگر قصد اقامه نكند نمازش شكسته است چه ملكى در آن جا داشته باشد يا نداشته باشد و چه در آن جا شش ماه مانده باشد يا نه .
مسأله 1327 - اگر به جايى برسد كه وطن او بوده و از آن جا صرف نظر كرده نبايد نماز را تمام بخواند ، اگر چه وطن ديگرى هم براى خود اختيار نكرده باشد .
مسأله 1328 - مسافرى كه قصد دارد ، ده روز پشت سر هم در محلى بماند ، يا مىداند كه بدون اختيار ده روز در محلى مىماند ، در آن محل بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1329 - مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، لازم نيست قصد ماندن شب اول يا شب يازدهم را داشته باشد ، و همين كه قصد كند از اذان صبح روز اول تا غروب روز دهم بماند ، بايد نماز را تمام بخواند و همچنين اگر مثلا قصدش اين باشد كه از ظهر روز اول تا ظهر روز يازدهم بماند ، بايد نماز را تمام بخواند .
مسأله 1330 - مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، در صورتى بايد نماز را تمام بخواند كه بخواهد تمام ده روز را در يك جا بماند پس اگر بخواهد مثلا ده روز در نجف و كوفه يا در تهران و شميران بماند ، بايد نماز را شكسته بخواند .

243