مسأله 1310 - كسى كه از وطنش صرف نظر كرده و مىخواهد وطن ديگرى براى خود اختيار كند ، اگر شغلش مسافرت نباشد بايد در مسافرت نماز را شكسته بخواند .
شرط هشتم : آن كه به حد ترخص برسد يعنى از وطنش يا جايى كه قصد كرده ده روز در آن جا بماند ، بقدرى دور شود كه اهل آنجا او را نبينند و اذان آنجا را نشنود .
مسأله 1311 - كسى كه به سفر مىرود اگر به جايى برسد كه اذان را نشنود ولى اهل آنجا او را ببينند ، يا او را نبينند و صداى اذان را بشنود چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند ، بنابر احتياط واجب بايد هم شكسته و هم تمام بخواند ، ولى اگر يكى محقق شده و نسبت به ديگرى شك دارد ، بايد نماز را شكسته بخواند مثل اين كه اذان آن جا را نمىشنود و نمىداند ، كه اهل آنجا او را مىبينند يا نه .
مسأله 1312 - مسافرى كه به وطنش برمىگردد ، وقتى به جايى برسد كه اهل وطن او را ببينند و اذان آن جا را بشنود بايد نماز را تمام بخواند و هم چنين مسافرى كه مىخواهد ده روز در محلى بماند ، وقتى به جائى برسد كه اهل محل او را ببينند و اذان آن جا را بشنود بايد نماز تمام بخواند .
مسأله 1313 - هر گاه شهر در بلندى باشد كه انسان از دور ديده شود ، يا بقدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود او را نمىبينند ، كسى كه از آن شهر مسافرت مىكند ، وقتى به اندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود ، آن شخص از آن جا ديده نمىشد ، بايد نماز خود را شكسته بخواند .
مسأله 1314 - اگر از محلى مسافرت كند كه ساكنينى ندارد وقتى بجايى برسد كه اگر آن محل ساكنينى داشت در آن جا او را نمىديدند بايد نماز را شكسته بخواند .
مسأله 1315 - اگر بقدرى دور شود كه نداند صدايى را كه مىشنود صداى

241