به زبانش آمد ، يا مىخواست تسبيحات بخواند حمد به زبانش آمد بنا بر احتياط واجب بايد آن را رها كند و دوباره حمد يا تسبيحات را بخواند . ولى اگر عادتش خواندن چيزى بوده كه به زبانش آمده ، مىتواند همان را تمام كند و نمازش صحيح است .
مسأله 1005 - كسى كه عادت دارد در ركعت سوم و چهارم تسبيحات بخواند اگر بدون قصد مشغول خواندن حمد شود كفايت مىكند .
مسأله 1006 - در ركعت سوم و چهارم مستحب است بعد از تسبيحات استغفار كند ، مثلا بگويد : ( استغفر الله ربى واتوب اليه ) يا بگويد ( اللهم اغفر لي ) ، و اگر به گمان آن كه حمد يا تسبيحات را گفته مشغول گفتن استغفار شود و شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا ننمايد ولى اگر نمازگزار پيش از خم شدن براى ركوع در حالى كه مشغول گفتن استغفار نيست ، شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد حمد يا تسبيحات را بخواند .
مسأله 1007 - اگر در ركوع ركعت سوم يا چهارم شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند ولى چنانچه در حال رفتن به ركوع شك كند كه حمد يا تسبيحات را خوانده يا نه بنابر احتياط واجب بايد برگردد و حمد و سوره را بخواند .
مسأله 1008 - هر گاه شك كند كه آيه يا كلمه‌اى را درست گفته يا نه اگر به چيزى كه بعد از آن است مشغول نشده ، بايد آن آيه يا كلمه را بطور صحيح بگويد و اگر به چيزى كه بعد از آن است مشغول شده ، چنانچه آن چيز ركن باشد مثل آن كه در ركوع شك كند كه فلان كلمه از سوره را درست گفته يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند ، و اگر ركن نباشد ، مثلا موقع گفتن ( الله الصمد ) شك كند كه ( قل هو الله احد ) را درست گفته يا نه ، باز هم مىتواند به شك خود اعتنا نكند ، ولى احتياط مستحب است آن آيه و كلمه را بطور صحيح بگويد .
مسأله 1009 - مستحب است در ركعت اول ، پيش از خواندن حمد بگويد :

184