باشد ، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است ، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است ، مىتواند با آن خون نماز بخواند و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته‌اند و نجس شده ، در بدن يا لباس او باشد .
مسأله 844 - اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مىشود و شستن آن آسان است ، در بدن يا لباس نمازگزار باشد ، نماز او باطل است .
مسأله 845 - اگر جايى از بدن يا لباس كه با زخم فاصله دارد ، به رطوبت زخم نجس شود ، جايز نيست با آن نماز بخواند . ولى اگر مقدارى از بدن يا لباس كه معمولا به رطوبت زخم آلوده مىشود به رطوبت آن نجس شود ، نماز خواندن با آن مانعى ندارد .
مسأله 846 - اگر از زخمى كه توى دهان و بينى و مانند اينها است خونى بيرون بيايد و شستن آن حرج داشته باشد و همچنين با خون بواسير مىشود نماز خواند اگر چه دانه‌هايش در داخل باشد ولى خون دماغ خون زخم به حساب نمىآيد ، پس اگر به بيرون آمده باشد ، براى نماز بايد محلى را كه نجس شده آب بكشد .
مسأله 847 - كسى كه بدنش زخم است ، اگر در بدن يا لباس خود خونى ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر ، با آن نماز خواندن مانعى ندارد .
مسأله 848 - اگر چند زخم در بدن باشد و بطورى نزديك هم باشند كه يك زخم حساب شود ، تا وقتى همه خوب نشده‌اند ، نماز خواندن با خون آنها اشكال ندارد . ولى اگر بقدرى از هم دور باشند كه هر كدام يك زخم حساب شود ، هر كدام كه خوب شد ، بايد براى نماز ، بدن و لباس را از خون آن آب بكشد .
مسأله 849 - اگر سر سوزنى خون حيض ، يا نفاس يا استحاضه يا خون سگ يا خوك يا كافر يا مردار يا حيوان حرام گوشت ، در بدن يا لباس نمازگزار باشد نماز او باطل است ولى خونهاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال

157