احكام حواله دادن مسأله 2304 - اگر انسان طلبكار خود را حواله بدهد كه طلب خود را از ديگرى بگيرد و طلبكار قبول نمايد ، بعد از آن كه حواله درست شد ، كسى كه به او حواله شده بدهكار مىشود ، و ديگر طلبكار نمىتواند طلبى را كه دارد از بدهكار اولى مطالبه نمايد .
مسأله 2305 - بدهكار و طلبكار و كسى كه سر او حواله شده ، بايد مكلف و عاقل باشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد ، و نيز بايد سفيه نباشد ، يعنى مال خود را در كارهاى بيهوده مصرف نكنند و نيز اگر حاكم شرع كسى را بواسطه ورشكستگى از تصرف در اموالش جلوگيرى كرده باشد نمىشود او را حواله بدهند كه طلبش را از ديگرى بگيرد ، و خودش هم نمىتواند به كسى حواله بدهد ، ولى اگر سر كسى حواله بدهد كه به او بدهكار نيست اشكال ندارد .
مسأله 2306 - اگر سر كسى حواله بدهند كه بدهكار است احتياط واجب آن است كه قبول كند ولى حواله دادن سر كسى كه بدهكار نيست ، در صورتى صحيح است كه او قبول كند و نيز اگر انسان بخواهد به كسى كه جنسى بدهكار

421