احكام صلح مسأله 2186 - صلح آن است كه انسان با ديگرى سازش كند كه مقدارى از مال يا منفعت مال خود را ملك او كند ، يا از طلب ، يا حق خود بگذرد كه او هم در عوض ، مقدارى از مال ، يا منفعت مال خود را به او واگذار نمايد ، يا از طلب ، يا حقى كه دارد بگذرد . بلكه اگر بدون آن كه عوض بگيرد مقدارى از مال ، يا منفعت خود را به كسى واگذار كند ، يا از طلب يا حق خود بگذرد ، باز هم صلح صحيح است .
مسأله 2187 - دو نفرى كه چيزى را به يكديگر صلح مىكنند بايد بالغ و عاقل باشند ، و سفيه نباشند و كسى آنها را مجبور نكرده باشد و قصد صلح داشته باشند ، و حاكم شرع هم آنان را از تصرف در اموالشان جلوگيرى نكرده باشد .
مسأله 2188 - لازم نيست صيغه صلح به عربى خوانده شود ، بلكه با هر لفظى كه بفهماند با هم صلح و سازش كرده‌اند صحيح است .
مسأله 2189 - اگر كسى گوسفندهاى خود را به چوپان بدهد كه مثلا يك سال نگهدارى كند و از شير آن استفاده نمايد و مقدارى روغن بدهد ، چنانچه شير گوسفند

393