بتواند در جاى ديگر با قرض كردن يا فروختن چيزى مخارج سفر خود را فراهم كند ، فقط به مقدارى كه به آنجا برسد ، مىتواند زكات بگيرد .
مسأله 1970 - مسافرى كه در سفر درمانده شده و زكات گرفته بعد از آن كه به وطنش رسيد ، اگر چيزى از زكات زياد آمده باشد ، بايد آن را به حاكم شرع بدهد و بگويد آن چيز زكات است .
شرايط كسانى كه مستحق زكاتند مسأله 1971 - كسى كه زكات مىگيرد بايد شيعه دوازده امامى باشد و اگر شيعه بودن كسى ثابت شود و به او زكات بدهد ، و بعد معلوم شود شيعه نبوده ، بايد دوباره زكات بدهد .
مسأله 1972 - اگر طفل يا ديوانه‌اى از شيعه فقير باشد ، انسان مىتواند به ولى او زكات بدهد ، به قصد اين كه آنچه را مىدهد ملك طفل يا ديوانه باشد .
مسأله 1973 - اگر به ولى طفل و ديوانه دسترسى ندارد ، مىتواند خودش يا به وسيله يك نفر امين زكات را به مصرف طفل يا ديوانه برساند و بايد موقعى كه زكات به مصرف آنان مىرسد نيت زكات كنند .
مسأله 1974 - به فقيرى كه گدائى مىكند ، مىشود زكات داد ، ولى به كسى كه زكات را در معصيت مصرف مىكند نمىشود زكات داد .
مسأله 1975 - به كسى كه معصيت كبيره را به جا مىآورد ، مىشود زكات داد ولى احتياط مستحب است كه به او زكات ندهند .
مسأله 1976 - به كسى كه بدهكار است و نمىتواند بدهى خود را بدهد اگر چه مخارج او بر انسان واجب باشد ، مىشود زكات داد .
مسأله 1977 - انسان نمىتواند مخارج كسانى را كه مثل اولاد ، خرجشان بر او واجب است از زكات بدهد ، ولى ديگران مىتوانند به آنان زكات بدهند .

350