كه براى او آوردهاند نجس است اشكال ندارد . دوم : كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است ، مثلا همسر انسان يا نوكر يا كلفت بگويد ، ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مىباشد . سوم : آن كه دو مرد عادل بگويند چيزى نجس است و نيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است ، بنا بر احتياط واجب بايد از آن چيز اجتناب كرد . مسأله 121 - اگر بواسطه ندانستن مسأله ، نجس بودن و پاك بودن چيزى را نداند مثلا نداند عرق جنب از حرام پاك است يا نه ، بايد مسأله را بپرسد ، ولى اگر با اين كه مسأله را مىداند ، چيزى را شك كند پاك است يا نه ، مثلا شك كند آن چيز خون است يا نه ، يا نداند كه خون پشه است يا خون انسان ، پاك مىباشد . مسأله 122 - چيز نجسى كه انسان شك دارد پاك شده يا نه ، نجس است و چيز پاك را اگر شك كند ، نجس شده يا نه ، پاك است و اگر هم بتواند نجس بودن يا پاك بودن آن را بفهمد لازم نيست وارسى كند . مسأله 123 - اگر بداند يكى از دو ظرف يا دو لباسى كه از هر دوى آنها استفاده مىكند نجس شده و نداند كدام است بايد از هر دو اجتناب كند ، ولى اگر مثلا نمىداند لباس خودش نجس شده يا لباسى كه هيچ از آن استفاده نمىكند و مال ديگرى است ، از لباس خودش هم لازم نيست اجتناب كند . راه نجس شدن چيزهاى پاك مسأله 124 - اگر چيز پاك به چيز نجس برسد و هر دو يا يكى از آنها بطورى تر باشد كه ترى يكى به ديگرى برسد ، چيز پاك نجس مىشود . و اگر ترى به قدرى كم باشد كه به ديگرى نرسد ، چيزى كه پاك بوده نجس نمىشود .