اول : شك در چيزى كه محل به جا آوردن آن ، گذشته است ، مثل آن كه در ركوع شك كند كه حمد را خوانده يا نه .
دوم : شك بعد از سلام نماز .
سوم : شك بعد از گذشتن وقت نماز .
چهارم : شك كثير الشك يعنى كسى كه زياد شك مىكند .
پنجم : شك امام در شماره ركعتهاى نماز در صورتى كه مأموم شماره آنها را بداند و هم چنين شك مأموم در صورتى كه امام شماره ركعتهاى نماز را بداند .
ششم : شك در نماز مستحبى .
1 - شك در چيزى كه محل آن گذشته است :
مسأله 1160 - اگر در بين نماز شك كند كه يكى از كارهاى واجب آن را انجام داده يا نه ، مثلا شك كند كه حمد خوانده يا نه ، چنانچه مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد نشده ، بايد آنچه را كه در انجام آن شك كرده به جا آورد ، و اگر مشغول كارى كه بايد بعد از آن انجام دهد شده به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1161 - اگر در بين خواندن آيه‌اى شك كند كه آيه پيش را خوانده يا نه يا وقتى آخر آيه را مىخواند شك كند كه اول آن را خوانده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1162 - اگر بعد از ركوع يا سجود شك كند كه كارهاى واجب آن مانند ذكر و آرام بودن بدن را انجام داده يا نه ، بايد به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1163 - اگر در حالى كه به سجده مىرود شك كند كه ركوع كرده يا نه ، يا شك كند كه بعد از ركوع ايستاده يا نه ، به شك خود اعتنا نكند .
مسأله 1164 - اگر در حال برخاستن شك كند كه تشهد را به جا آورده يا نه ، بايد اعتنا نكند ولى اگر شك كند كه سجده را به جا آورده يا نه ، بايد برگردد و

213