دوم : آن كه نجاستى از خارج به مخرج غائط رسيده باشد .
سوم : آن كه اطراف مخرج بيشتر از مقدار معمول آلوده شده باشد و در غير اين سه صورت مىشود مخرج را با آب شست و يا به دستورى كه بعدا گفته مىشود با پارچه و سنگ و مانند اينها پاك كرد ، اگر چه شستن با آب بهتر است .
مسأله 66 - مخرج بول با غير آب پاك نمىشود ، و بايد با آب دو مرتبه شسته شود .
مسأله 67 - اگر مخرج غائط را با آب بشويند ، بايد چيزى از غائط در آن نماند ، ولى باقى ماندن رنگ و بوى آن مانعى ندارد ، و اگر در دفعه اول طورى شسته شود كه ذره‌اى از غائط در آن نماند ، دوباره شستن لازم نيست .
مسأله 68 - هر گاه با سنگ و كلوخ و مانند اينها غائط را از مخرج بر طرف كنند ، پاك مىشود و بنابر احتياط واجب بايد حد اقل با سه قطعه باشد .
مسأله 69 - اگر شك كند كه مخرج را تطهير كرده يا نه ، اگر چه هميشه بعد از بول يا غائط فورا تطهير مىكرده ، بنا بر احتياط واجب بايد خود را تطهير نمايد .
مسأله 70 - اگر بعد از نماز شك كند كه قبل از نماز مخرج را تطهير كرده يا نه ، نمازى كه خوانده صحيح است ، ولى براى نمازهاى بعد بايد تطهير كند .
استبراء مسأله 71 - استبراء عمل مستحبى است كه مردها بعد از بيرون آمدن بول انجام مىدهند ، و آن داراى اقسامى است ، و بهترين آنها اين است كه بعد از قطع شدن بول ، اگر مخرج غائط نجس شده ، اول آن را تطهير كنند ، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ ، از مخرج غائط تا بيخ آلت بكشند ، و بعد شست را روى آلت و انگشت پهلوى شست را زير آن بگذارند و سه مرتبه تا ختنه‌گاه بكشند ، و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهند .

17