شوهر او مالى داشته باشد كه بتواند زن خود را كفن نمايد و اگر نه بنا بر اظهر بايد از تركه زن بردارند . و هم چنين بنابر اظهر اگر زن را به شرحى كه در كتاب طلاق گفته مىشود ، طلاق رجعى بدهند و پيش از تمام شدن عده بميرد ، شوهرش بايد كفن او را بدهد و احتياط در اين است كه شوهر با ورثه ميت در اين مصارف مصالحه نمايند ، و چنانچه شوهر بالغ نباشد يا ديوانه باشد ولى شوهر بايد از مال او كفن زن را بدهد .
( 498 ) كفن ميت بر خويشان او واجب نيست ، اگر چه مخارج او در حال زندگى بر آنان واجب باشد .
( 499 ) بايد مقدار واجب از سه پارچه كفن به قدرى نازك نباشد ، كه بدن ميت از زير آن پيدا باشد . و در بيشتر از مقدار واجب بنا بر احوط واظهر بايد اين مسأله رعايت شود .
( 500 ) كفن كردن با چيز غصبى ، اگر چيز ديگرى هم پيدا نشود ، جايز نيست ، و چنانچه كفن ميت غصبى باشد و صاحب آن راضى نباشد ، بايد از تنش بيرون آورند .
( 501 ) كفن كردن ميت با چيز نجس جايز نيست و بنا بر احتياط در چيز نجسى كه نماز با آن جايز است نيز كفن نكنند .
( 502 ) كفن كردن با پارچه اى كه از پشم يا موى حيوان حرام گوشت تهيه شده ، در حال اختيار جايز نيست ، و بنا بر احتياط واجب با پوست حيوان حلال گوشت هم ميت را كفن نكنند ولى اگر كفن را از مو ، پشم يا كرك حيوان حلال گوشت طورى درست كنند كه به آن جامه و لباس بگويند اشكال ندارد .
( 503 ) اگر كفن ميت به نجاست خود او ، يا به نجاست ديگرى نجس شود ، چنانچه كفن ضايع نمىشود ، بايد مقدار نجس را بشويند اگر چه جواز بريدن مقدارى از كفن كه بيشتر از مقدار ساتر عورت است و نجس شده است خالى از وجه نيست ، پس اگر در قبر گذاشته باشند جايز است كه ببرند ، بلكه اگر بيرون آوردن ميت توهين به او باشد بريدن واجب مىشود ، و اگر شستن يا بريدن آن ممكن نيست ، در صورتى كه عوض كردن آن ممكن باشد ، بايد عوض نمايند .

98