( 470 ) كسى را كه در حال حيض يا در حال جنابت مرده ، لازم نيست غسل حيض يا غسل جنابت بدهند ، بلكه همان غسل ميت براى او كافى است ولى بنابر احتياط موقع غسل دادن نيت غسل جنابت و يا حيض را نيز بنمايند .
( 471 ) اگر آب پيدا نشود ، يا استعمال آن مانعى داشته باشد بايد بنا بر احتياط واجب ميت را سه تيمم بدهند و تيمم اول را به قصد ما في الذمه انجام دهند . و اما اگر آب هست ولى فقط براى يك غسل كافى است مسأله دو صورت دارد :
اول : آن كه آب طورى است كه فقط در غسل معينى قابل استفاده است .
دوم : آن كه غسل معين نيست .
اگر غسل معين است ، مثل اين كه آب مخلوط با سدر يا كافور شده باشد ، در اين صورت آن آب را در غسل مربوط به خودش استفاده مىكنند و به جاى دو غسل ديگر ميت را تيمم مىدهند و در اين اعمال ترتيب معتبر در غسل ميت را رعايت مىكنند .
اما اگر غسل معين نباشد مثل اين كه آب خالص است و سدر و كافور هم موجود است ، بنا بر احوط در اين صورت قدرى سدر با آب مخلوط مىكنند به طورى كه مضاف نشود و با آن غسل اول را به قصد وظيفه فعليه انجام مىدهند و سپس ميت را بدل از دو غسل بعدى دو تيمم مىدهند .
( 472 ) اگر به علت نبودن آب ، ميت را تيمم دهند و بعد از آن آب پيدا شود ، در صورتى كه خوفى بر ميت در تأخير دفن نيست بايد آن را غسل بدهند و حنوط و كفن كنند ، و اگر نماز بر او خوانده اند بنا بر احوط دوباره بخوانند .
( 473 ) كسى كه ميت را تيمم مىدهد بنا بر اظهر بايد دست خود را به زمين زده و به صورت و پشت دست هاى ميت بكشد به اين ترتيب كه در صورت امكان و نبودن مشكل ، ميت را بايد بنشاند و پشت سر او قرار گرفته و او را تيمم بدهد ، ولى احتياط در اين است كه با دست خود ميت نيز او را تيمم بدهند .

94