چند روز ديگر آن نشانه استحاضه دارد ، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد ، همه آن حيض است ، و اگر خونى كه نشانه حيض را دارد كمتر از سه روز باشد بايد بنابر احتياط تا هفت روز را حيض قرار دهد .
( 422 ) مبتدئه ، يعنى زنى كه دفعه اول خون ديدن او است ، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و همه خون هايى كه ديده يك جور باشد بايد عادت خويشان خود را به طورى كه در مضطربه گفته شد حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد .
( 423 ) مبتدئه اگر بيشتر از ده روز خونى ببيند كه چند روز آن نشانه حيض و چند روز ديگر نشانه استحاضه را داشته باشد ، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد ، همه آن حيض است . ولى اگر پيش از گذشتن ده روز از خونى كه نشانه حيض دارد دوباره خونى ببيند كه آن هم نشانه خون حيض داشته باشد ، مثل آن كه پنج روز خون سياه و نه روز خون زرد و دوباره پنج روز خون سياه ببيند ، بايد از اول خون اول كه نشانه حيض دارد ، حيض قرار دهد و در عدد رجوع به خويشاوندان خود كند و بقيه را استحاضه قرار دهد .
( 424 ) مبتدئه اگر بيشتر از ده روز خونى ببيند كه چند روز آن نشانه حيض و چند روز ديگر آن نشانه استحاضه داشته باشد ، چنانچه خونى كه نشانه حيض دارد از سه روز كمتر يا از ده روز بيشتر باشد ، بايد از اولى كه خون نشانه حيض دارد ، حيض قرار دهد و در عدد به خويشاوندان خود رجوع كند و بقيه را استحاضه قرار دهد .
( 425 ) ناسيه ، يعنى زنى كه وقت و عدد عادت خود را فراموش كرده است ، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند بايد روزهايى را كه خون او نشانه حيض دارد تا ده روز ، حيض قرار دهد و بقيه را استحاضه قرار دهد . و اگر نتواند حيض را به واسطه نشانه هاى آن تشخيص دهد ، بنا بر احتياط واجب بايد هفت روز اول را حيض و بقيه را استحاضه قرار دهد ، مگر اين كه بداند به طور مسلم در روزهاى اول ، حيض نمىشده است كه در آن صورت بعد از آن روزها را بايد حيض قرار دهد ، و اگر ظن اطمينانى پيدا كرد كه ايام عادتش مثل خويشان خود است عادت آنها را براى خود انتخاب مىكند .

86