( 404 ) مدت حيض كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمىشود ، و اگر مختصرى هم از سه روز كمتر باشد حيض نيست .
( 405 ) بايد سه روز اول حيض پشت سر هم باشد ، پس اگر مثلا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره يك روز خون ببيند حيض نيست .
( 406 ) اگر سه روز پشت سر هم خون ببيند و سپس پاك شود ، چنانچه دوباره خون ببيند و روزهايى كه خون ديده و در وسط پاك بوده ، روى هم از ده روز بيشتر نشود ، تمام اين مدت را حيض قرار مىدهد .
( 407 ) اگر زنى بيش از سه روز خون ديد و ده روزه يا كمتر از آن پاك شد ، چنانچه نمىداند خون زخم و جراحت است يا نه ، اگر در ايام عادت زن باشد يا اين كه شرايط حيض را داشته باشد آن را خون حيض قرار مىدهد .
( 408 ) اگر خونى ببيند كه از سه روز بيشتر و از ده روز كمتر باشد و نداند خون حيض است يا زخم ، اگر قبلا حيض بوده ، يعنى خون حيض ديده و ممكن است اين خون دنباله آن باشد حيض است ليكن اظهر اعتبار خروج از چپ براى حيض و خروج از طرف راست براى زخم است ، و با عدم امكان وارسى ، عمل به حالت سابقه مىنمايد و اگر سابقا پاك بوده وظيفه اى نسبت به حيض ندارد .
( 409 ) اگر خونى ببيند و شك كند كه خون حيض است يا خون نفاس ، اگر در ايام عادت زن باشد آن را خون حيض قرار مىدهد و اگر نه بايد به وظيفه اى كه مشترك بين حيض و نفاس است عمل كند ، يعنى لازم نيست آنچه بر حائض واجب است ولى بر نفساء واجب نيست و آنچه بر نفساء واجب است و بر حائض واجب نيست بجا آورد . گرچه انجام دادن مجموع وظايف حائض و وظايف نفساء ، مطابق احتياط است بلكه اين احتياط در صورت امكان ترك نشود و در صورت عدم امكان احتياط ، مخالفت قطعيه ننمايد .
( 410 ) اگر خونى ببيند كه نداند خون حيض است يا بكارت ، ولى احتمال خون ديگرى مثل خون جراحت و زخم را هم نمىدهد ، بايد خود را وارسى كند ، يعنى مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند ، بعد بيرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد ، خون بكارت است و اگر به همه آن رسيده ، حيض مىباشد .

82