حكم زن در صحت و مرض مانند مرد باشد .
( 351 ) مستحب است انسان بعد از بيرون آمدن منى بول كند ، و اگر بول نكند و بعد از غسل رطوبتى از او بيرون آيد ، كه نداند منى است يا رطوبت ديگر ، حكم منى را دارد . و اگر نمىتواند بول كند بنا بر احوط بايد استبراء كند به كيفيتى كه در احكام تخلى گذشت و اگر به اين صورت استبراء كرد و يا بول نمود و بعد رطوبتى خارج شد كه ندانست بول است يا منى ، حكم بول را دارد .
( 352 ) اگر كسى در قبل زن جماع كند و به اندازه ختنه گاه داخل شود هر دو جنب مىشوند ، و هم چنين است بنا بر اظهر اگر در دبر زن نزديكى كند بلكه بنا بر اظهر و احوط اگر در دبر مردى نزديكى كند نيز همين طور است و در نزديكى با حيوان نيز بنا بر احتياط حكم همين است .
( 353 ) اگر شك كند كه به مقدار ختنه گاه داخل شده يا نه ، غسل بر او واجب نيست .
( 354 ) اگر - نعوذ بالله - حيوانى را وطى كند يعنى با او نزديكى نمايد و منى از او بيرون آيد غسل تنها كافى است . و اگر منى بيرون نيايد ، چنانچه پيش از وطى وضو داشته باز هم غسل تنها كافى بوده و احتياطى است و اگر وضو نداشته احتياط واجب آن است كه غسل كند ، وضو هم بگيرد .
( 355 ) اگر منى از جاى خود حركت كند و بيرون نيايد ، يا انسان شك كند كه منى از او بيرون آمده يا نه ، غسل بر او واجب نيست . و هم چنين است اگر خواب ببيند كه محتلم شده ولى بعد از بيدار شدن اثرى از منى نبيند .
( 356 ) هر گاه بعد از غسل ، منى مرد از زن خارج شود غسل واجب نيست و همچنين است اگر شك كند كه منى بيرون آمده از خود او است يا از مرد ، اما اگر علم يا اطمينان داشته باشد كه منى خارج شده از خود او است و يا مخلوط با منى مرد است ، غسل بر او واجب است .
( 357 ) كسى كه نمىتواند غسل كند ولى تيمم برايش ممكن است ، بعد از داخل شدن وقت نماز هم مىتواند با عيال خود نزديكى كند .
( 358 ) اگر در لباس خود منى ببيند و بداند كه از خود او است و براى آن غسل

72