گذاشته و دست تر را روى پارچه هم بكشد به قصد وظيفه كه مسح يا غسل باشد . و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نمى شود آب كشيد ، بايد اطراف زخم را به طورى كه در وضو گفته شد ، از بالا به پايين بشويد و بنا بر احتياط واجب پارچه پاكى روى زخم گذاشته و دست تر روى آن بكشد ، و اگر گذاشتن پارچه ممكن نيست بايد اطراف زخم را بشويد و بنا بر احتياط مستحب تيمم هم بنمايد .
( 330 ) اگر زخم يا دمل يا شكستگى در جلو سر يا روى پاها باشد و روى آن باز باشد ، چنانچه نتواند آن را مسح كند ، بايد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند ، و اگر گذاشتن پارچه ممكن نباشد مسح لازم نيست ولى بايد بعد از وضو احتياطا تيمم نمايد .
( 331 ) اگر روى دمل يا زخم يا شكستگى بسته باشد ، چنانچه باز كردن آن ممكن است و آب هم براى آن ضرر ندارد ، بايد روى آن را باز كند و وضو بگيرد ، چه زخم و مانند آن در صورت و دست ها باشد ، و چه جلو سر و روى پاها .
( 332 ) اگر زخم يا دمل يا شكستگى در صورت يا دست ها باشد و بشود روى آن را باز كرد ، چنانچه ريختن آب روى آن ضرر دارد و كشيدن دست تر ضرر ندارد ، بنا بر اظهر بايد دست تر روى آن بكشد و بعد پارچه پاكى روى آن بگذارد و روى پارچه را هم دست تر بكشد به نحوى كه در محل مسح و غسل گذشت ، و اگر صدق غسل جبيره در محل غسل ننمايد احتياط اين است كه تيمم هم بنمايد .
( 333 ) اگر نمىشود روى زخم را باز كرد ولى زخم و چيزى كه روى آن گذاشته پاك است و رسانيدن آب به زخم ممكن است و ضرر هم ندارد ، بايد آب را به روى زخم برساند ، به طورى كه شسته شود ، و اگر زخم يا چيزى كه روى آن گذاشته نجس است ، چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب بر روى زخم به طورى كه شسته شود ممكن باشد ، بايد آن را آب بكشد و موقع وضو آب را به زخم برساند به طورى كه گذشت ، و در صورتى كه آب براى زخم ضرر دارد ، يا آن كه رساندن آب به روى زخم ممكن نيست ، يا زخم نجس است و نمى شود آن را آب كشيد ، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاك است روى آن را مسح كند ، و اگر جبيره نجس است يا نمىشود روى آن را دست تر كشيد ، مثلا دوايى است كه به دست مىچسبد ،

68