آن ، در صورتى كه مجبور باشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند ، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بى احترامى به قرآن باشد بايد بدون اين كه وضو بگيرد ، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد ، يا اگر نجس شده آب بكشد ، و در صورت پنجم و ششم بنا بر احتياط واجب اسم پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) و ائمه طاهرين ( عليهم السلام ) و حضرت زهرا ( عليها السلام ) هم مثل قرآن است .
( 321 ) مس نمودن خط قرآن ، يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد حرام است ، ولى تماس موى انسان با خط قرآن بنابر اظهر مانعى ندارد ، حتى اگر كوتاه باشد . و اگر قرآن را به زبان فارسى يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد .
( 322 ) جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ، ولى اگر مس نمودن آنان بى احترامى به قرآن باشد ، بايد از آنان جلوگيرى كنند .
( 323 ) كسى كه وضو ندارد ، حرام است اسم خداوند متعال را به هر زبانى كه نوشته شده باشد مس نمايد . و احتياط واجب آن است كه اسم پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) و امام ( عليه السلام ) و حضرت زهرا ( عليها السلام ) را هم مس ننمايد .
( 324 ) اگر پيش از وقت نماز به قصد اين كه با طهارت باشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است .
( 325 ) كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده ، وضوى او صحيح است .
( 326 ) مستحب است انسان براى امور زير وضو بگيرد : براى نماز ميت ، زيارت اهل قبور ، رفتن به مسجد و حرم ائمه ( عليهم السلام ) ، براى همراه داشتن قرآن و خواندن و نوشتن آن ، و نيز براى مس حاشيه قرآن ، و براى خوابيدن . و نيز مستحب است كسى كه وضو دارد دوباره وضو بگيرد . و اگر براى يكى از اين كارها وضو بگيرد هر كارى را كه بايد با وضو انجام داد ، مىتواند بجا آورد ، مثلا مىتواند با آن وضو نماز بخواند .

66