" ج " جاعل : كسى كه قرار داد جعاله را منعقد مىكند .
جاهل به مسألة : نا آشنا به مسألة . كسى كه مسألةء شرعى خود را نمىداند .
جاهل قاصر : جاهلى كه در شرايط عدم امكان دسترسى به حكم خدا قرار دارد و به جهل خود نيز وقوف دارد .
جاهل مقصر : جاهلى كه امكان آموختن مسائل را داشته ولى عمدا در فرا گيرى آن كوتاهى كرده است .
جبيره مرهم - پارچه و پوششى كه زخم يا شكستگى را با آن ببندند .
جرح - جروح : جراحت ، زخم .
جنب : كسى كه منى از او خارج شده يا با ديگرى مقاربت كرده است .
جعاله : قرارى كه طى آن فردى اعلام مىكند هر كس براى او كار معينى را انجام دهد ، اجرت مشخصى به او پرداخت مىشود . مثلا هر كس گمشده مرا پيدا كند ، هزار تومان به او مژدگانى مىدهم .
قرار گذارنده را " جاعل " و عمل كننده به آن را " عامل " مىگويند .
جلال : حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده است .
جماع : مقاربت - آميزش جنسى .
جهر : صداى بلند - با صداى بلند چيزى را قرائت كردن .
" ح " حائض : زنى كه در عادت ماهيانه باشد .
حاكم شرع : مجتهدى كه بر اساس موازين شرعى داراى قدرت بر فتوى است .
حج : زيارت خانه خدا و انجام اعمالى مخصوص در زمانى خاص .
حج نيابتى : زيارت خانه خدا به نيابت از طرف شخص ديگر با انجام مناسك آن .

477