دهد كه در آن مسجد نماز بخوانند ، همين كه يك نفر در آن مسجد نماز خواند ، وقف درست مىشود .
( 2155 ) وقف كننده بايد بالغ ، عاقل و با قصد و اختيار باشد و شرعا بتواند در مال خود تصرف كند ، بنا بر اين سفيه چون حق ندارد در مال خود تصرف نمايد ، اگر چيزى را وقف كند صحيح نيست .
( 2156 ) اگر مالى را براى كسانى كه به دنيا نيامده اند وقف كند درست نيست ، ولى وقف براى اشخاصى كه بعضى از آنها به دنيا آمده اند صحيح و آنها كه به دنيا نيامده اند بعد از تولد با ديگران شريك مىشوند .
( 2157 ) اگر چيزى را بر خودش وقف كند ، مثل آن كه دكانى را وقف كند كه عايدى آن را بعد از مرگ او خرج مقبره اش نمايند صحيح نيست ، ولى اگر مثلا مالى را بر فقرا وقف كند و خودش فقير شود ، مىتواند از منافع وقف استفاده نمايد .
( 2158 ) اگر براى چيزى كه وقف كرده متولى معين كند ، بايد مطابق قرار داد او رفتار نمايند . و اگر معين نكند ، چنانچه بر افراد مخصوصى ، مثلا بر اولاد خود وقف كرده باشد ، در مورد چيزهايى كه مربوط به مصلحت وقف است ، كه در نفع بردن طبقات بعد نيز دخالت دارد ، اختيار با حاكم شرع است ولى در مورد چيزهايى كه مربوط به نفع بردن طبقه موجود است ، اگر آنها بالغ باشند ، اختيار با خود آنان است ، و اگر بالغ نباشند اختيار با ولى ايشان است و براى استفاده از وقف اجازه حاكم شرع لازم نيست .
( 2159 ) اگر ملكى را ، مثلا بر فقرا يا سادات وقف كند يا وقف كند كه منافع آن به مصرف خيرات برسد ، در صورتى كه براى آن ملك متولى معين نكرده باشد ، اختيار آن با حاكم شرع است .
( 2160 ) اگر ملكى را بر افراد مخصوصى ، مثلا بر اولاد خود وقف كند كه هر طبقه اى بعد از طبقه ديگر از آن استفاده كنند ، چنانچه متولى ملك ، آن را اجاره دهد و بميرد ، در صورتى كه مراعات مصلحت وقف يا مصلحت طبقه بعد را كرده باشد اجاره باطل نمىشود . ولى اگر متولى نداشته باشد و يك طبقه از كسانى كه ملك بر آنها وقف شده آن را اجاره دهند و در بين مدت اجاره بميرند ، در صورتى كه طبقه

430