( 2135 ) اگر در نذر خصوصيت معينى قرار دهد ، مثلا نذر كند ، اين پول را در فلان مسجد مصرف كنم ، يا فلان روز را روزه بگيرم ، يا اين مال را خرج روضه حضرت سيد الشهداء نمايم ، بايد به همان صورتى كه نذر كرده عمل كند و مخالفت با آن نمىتواند بكند .
( 2136 ) نذر زن ، بدون اجازه شوهر ، بنا بر احتياط واجب وضعا منعقد مىشود ( 2137 ) اگر از روى اختيار به نذر خود عمل نكند ، بايد كفاره بدهد ، يعنى يك بنده آزاد كند ، يا به شصت فقير طعام دهد ، يا دو ماه پى در پى روزه بگيرد .
( 2138 ) اگر نذر كند كه در هر هفته ، مثلا روز جمعه را روزه بگيرد ، چنانچه يكى از جمعه ها عيد فطر يا قربان باشد كه روزه گرفتن در آن حرام است ، يا عذرى جهت روزه گرفتن دارد ، مثلا حيض براى او پيدا شد ، بايد آن روز را روزه نگيرد ، بلكه قضاى آن را بجا آورد .
( 2139 ) اگر نذر كند كه مقدار معينى از مال را صدقه دهد ، چنانچه پيش از دادن صدقه بميرد ، بايد آن مقدار از مال او صدقه داده شود .
( 2140 ) اگر نذر كند كه به فقير معينى صدقه دهد ، نمىتواند آن را به فقير ديگر بدهد ، و اگر آن فقير بميرد بايد به ورثه او بدهد .
( 2141 ) اگر براى حرم يكى از امامان يا امام زادگان چيزى نذر كند ، بايد آن را در تعمير و روشنايى و فرش حرم و مانند اينها مصرف كند .
( 2142 ) اگر چيزى را براى يكى از امامان نذر كند ، چنانچه مصرف معينى را قصد كرده ، بايد به همان مصرف برساند ، و اگر مصرف معينى را قصد نكرده ، بايد به فقرا و زوار بدهد و يا مسجد و مانند آن بسازد و ثواب آن را به آن امام هديه كند ، و هم چنين است اگر چيزى را براى امامزاده نذر كند .
( 2143 ) هر گاه گوسفند معينى را براى صدقه ، يا يكى از امامان نذر كند ، پشم و چاقى و آنچه از او متولد مىشود بعد از نذر ، جزء نذر خواهد بود .
( 2144 ) هر گاه نذر كند كه اگر مريض او خوب شود و يا مسافرش به سلامت برسد ، عملى را انجام دهد و بعدا معلوم شود كه قبل از نذر مريض خوب شده و

427