دست مىآورد و مصرف مىكند ، اگر غير از آنچه خرج مىكند ، با قرض كردن و مانند آن بتواند زكات فطره را بدهد به طورى كه نظم امور او بر هم نخورد و موجب حرج و اجحاف نباشد ، بنابر احتياط واجب بايد زكات فطره را بدهد .
( 1564 ) انسان بايد فطره كسانى را كه در غروب شب عيد فطر نان خور او حساب مىشوند بدهد ، كوچك باشند يا بزرگ ، مسلمان باشند يا كافر ، دادن خرج آنان بر او واجب باشد يا نه ، در شهر خود او باشند يا در شهر ديگر ، ولى زنى كه ناشزه شده و از تمكين شوهر خوددارى مىكند ، اگر نان خور او حساب نشود ، فطره او بر شوهر واجب نيست .
( 1565 ) اگر كسى را كه نان خور او است و در شهر ديگر است وكيل كند كه از مال او فطره خود را بدهد ، چنانچه اطمينان داشته باشد كه فطره را مىدهد ، لازم نيست خودش فطره او را بدهد .
( 1566 ) فطره كسى كه پيش از بر آمدن هلال ماه شوال مهمان شخص ديگرى شده است بر ميزبان واجب است ، به شرط آن كه براى خوردن غذا به منزل او آمده باشد ، ولو بعدا مانعى پيش آيد كه نتواند غذا صرف كند ، اما اگر وقت رؤيت هلال ، غذايى براى كسى هديه بفرستد ، در صورتى كه اين گونه هديه مستمر نبوده و صدق نان خور يا مهمان بر او نكند ، فطره او بر هديه دهنده واجب نيست ، هر چند با مال او افطار كرده باشد ( 1567 ) اگر كسى موقع غروب شب عيد فطر ديوانه يا بيهوش باشد ، زكات فطره بر او واجب نيست ، ولى اگر يكى از افراد تحت تكفل او در اين موقع ديوانه يا بيهوش باشد ، فطره او بر ولى واجب است .
( 1568 ) اگر بچه پيش از غروب بالغ شود ، يا ديوانه عاقل گردد ، يا فقير غنى شود در صورتى كه ساير شرايط واجب شدن فطره را دارا باشد ، بايد زكات فطره را بدهد ، و هم چنين است اگر كافرى قبل از غروب شب عيد فطر ، مسلمان شود و يا بيهوشى به هوش آيد .
( 1569 ) كسى كه موقع غروب شب عيد فطر ، زكات فطره بر او واجب نيست ، اگر تا پيش از ظهر روز عيد شرطهاى واجب شدن فطره در او پيدا شود ، مستحب

305