نصاب دوم : 21 مثقال است ، يعنى اگر 21 مثقال به 105 مثقال اضافه شود ، بايد زكات تمام 126 مثقال را بطورى كه گفته شد - بدهد ، و اگر كمتر از 21 مثقال اضافه شود ، فقط بايد زكات 105 مثقال آن را بدهد و زيادى آن زكات ندارد ، و هم چنين است هر چه بالا رود ، يعنى اگر 21 مثقال اضافه شود بايد زكات تمام آنها را بدهد و اگر كمتر اضافه شود مقدارى كه اضافه شده زكات ندارد . بنابر اين اگر انسان چهل يك هر چه طلا و نقره دارد بدهد ، زكاتى را كه بر او واجب بوده داده و گاهى هم بيشتر از مقدار واجب داده است ، مثلا كسى كه 110 مثقال نقره دارد ، اگر چهل يك آن را بدهد ، زكات 105 مثقال آن را كه واجب بوده داده و مقدارى هم براى 5 مثقال آن داده كه واجب نبوده است .
( 1506 ) زكات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود كه آن را سكه زده باشند و معامله با آن رايج باشد ، و اگر چه سكه آن نيز از بين رفته باشد ، بايد زكات آن را بدهند .
( 1507 ) طلا و نقره سكه دارى كه زنها براى زينت به كار مىبرند ، اگر معامله با آن رايج باشد ، زكات دارد ولى اگر طورى شود كه معامله با آن به عنوان مسكوك رايج نباشد زكات ندارد .
( 1508 ) همان طور كه سابقا گفته شد زكات طلا و نقره در صورتى واجب مىشود كه انسان يازده ماه مالك مقدار نصاب باشد و اگر در بين يازده ماه ، طلا و نقره او از نصاب اول كمتر شود ، زكات بر او واجب نيست .
( 1509 ) اگر در بين يازده ماه ، طلا و نقره اى را كه دارد با طلا يا نقره يا چيز ديگر عوض نمايد يا آنها را آب كند ، بنابر اظهر زكات بر او واجب نيست ، ولى مكروه است كه براى فرار از دادن زكات اين كارها را بكند .
( 1510 ) اگر طلا و نقره اى را كه دارد خوب و بد داشته باشد ، مىتواند زكات هر كدام از خوب و بد را از خود آن بدهد ، ولى بهتر است زكات همه آنها را از طلا و نقره خوب بدهد ، اگر چه بنا بر اظهر جايز است زكات همه را از جنس بد بدهد .
( 1511 ) طلا و نقره اى كه بيشتر از اندازه معمول ناخالصى دارد ، اگر خالص آن به اندازه نصاب - كه مقدار آن گفته شد - برسد ، انسان بايد زكات آن را بدهد ، و چنانچه

293