انسان نماز را نخواند ، تا وقتى كه به اندازه خواندن يك ركعت به وقت باز شدن مانده باشد ، بايد نيت ادا كند .
( 1219 ) موقعى كه زلزله ورعد و برق و مانند اينها اتفاق مىافتد ، انسان بايد فورا نماز آيات را بخواند و اگر نخواند معصيت كرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است .
( 1220 ) اگر بعد از باز شدن خورشيد يا ماه بفهمد كه تمام آن گرفته بوده ، بايد قضاى نماز آيات را بخواند ، ولى اگر بفهمد مقدارى از آن گرفته بوده قضا بر او واجب نيست .
( 1221 ) اگر عده اى بگويند كه خورشيد يا ماه گرفته است ، چنانچه انسان از گفته آنان يقين پيدا نكند و نماز آيات نخواند و بعد معلوم شود راست گفته اند و يا اين كه دو نفر كه عادل بودن آنها معلوم نيست شهادت بدهند و عادل بودن آنها ثابت نشود و انسان نماز آيات نخواند و بعد معلوم شود كه عادل بوده اند ، در صورتى كه تمام خورشيد يا ماه گرفته باشد ، بايد نماز آيات را بخواند . بلكه اگر معلوم شود كه مقدارى از آن گرفته ، احتياط در آن است كه نماز آيات را بخواند .
( 1222 ) اگر در وقت نماز يوميه نماز آيات نيز بر انسان واجب شود ، چنانچه براى هر دو نماز وقت دارد ، هر كدام را اول بخواند اشكال ندارد ، و اگر وقت يكى از آن دو تنگ باشد ، بايد اول آن را بخواند ، و اگر وقت هر دو تنگ باشد ، بايد اول نماز يوميه را بخواند ( 1223 ) اگر در بين نماز يوميه بفهمد كه وقت نماز آيات تنگ است ، چنانچه وقت نماز يوميه تنگ نباشد ، بايد آن را بشكند و اول نماز آيات ، بعد نماز يوميه را بجا آورد ، و اگر وقت نماز يوميه هم تنگ باشد ، بايد آن را تمام كند بعد نماز آيات را بخواند .
( 1224 ) اگر در بين نماز آيات بفهمد كه وقت نماز يوميه تنگ است ، بايد نماز آيات را رها كند و مشغول نماز يوميه شود و بعد از آن كه نماز را تمام كرد ، پيش از انجام كارى كه نماز را به هم بزند ، بقيه نماز آيات را از همان جا كه رها كرده بخواند .

242