بگويد دو سجده سهو كافى است .
( 1011 ) اگر يك سجده يا تشهد را فراموش كند و پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد ، و يا گمان كند كه سجده را از ركعت پيش فراموش كرده است ، بايد برگردد و بجا آورد ، و بعد از نماز براى قيام بى جا احتياطا دو سجده سهو بجا آورد و هم چنين بنا بر احوط دو سجده سهو ديگر براى زياد شدن قرائت يا تسبيحات - اگر آنها را خوانده باشد - بجا آورد .
( 1012 ) اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد كه يك سجده يا تشهد را از ركعت پيش فراموش كرده ، بايد بعد از سلام بنا بر اظهر سجده يا تشهد را قضا نمايد و بعد از آن براى تشهد فراموش شده دو سجده سهو و بنا بر احتياط واجب براى يك سجده فراموش شده نيز دو سجده سهو بجا آورد .
( 1013 ) اگر سجده سهو را بعد از سلام نماز عمدا بجا نياورد ، معصيت كرده و واجب است هر چه زودتر آن را انجام دهد و چنانچه سهوا بجا نياورد ، هر وقت يادش آمد بايد فورا انجام دهد و لازم نيست نماز را دوباره بخواند .
( 1014 ) اگر شك دارد كه سجده سهو بر او واجب شده يا نه ، لازم نيست بجا آورد .
( 1015 ) كسى كه شك دارد دو سجده سهو بر او واجب شده يا چهار سجده ، اگر دو سجده بنمايد كافى است .
( 1016 ) اگر بداند يكى از دو سجده سهو را بجا نياورده ، بايد دو سجده سهو بجا آورد و اگر بداند سهوا سه سجده كرده ، بايد دوباره دو سجده سهو بنمايد .
( 1017 ) اگر واجبى از واجبات سجده سهو را فراموش كرد ، اگر محل آن نگذشته آن را بجا مىآورد و اگر بعد از سلام فهميد ، بنابر احتياط سجده سهو را اعاده كند .
( 1018 ) اگر در سجده سهو شك كرد كه دو سجده بجا آورده يا يك سجده ، بنا را بر دو مىگذارد ، اگر چه قبل از تشهد باشد ، و اگر شك كرد كه دو سجده بجا آورده يا سه سجده ، بنا را بر دو مىگذارد و هم چنين به شك در ذكر يا طمأنينه اعتنا نمىكند ، اگر چه قبل از سر بر داشتن از سجده باشد ، اما اگر شك كرد كه اصل سجده

200