وقت نافله هاى يوميه ( 641 ) نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود و وقت آن از اول ظهر است تا موقعى كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود ، به اندازه دو هفتم آن شود ، مثلا اگر درازى شاخص هفت وجب باشد ، هر وقت مقدار سايه اى كه بعد از ظهر پيدا مىشود به دو وجب رسيد ، آخر وقت نافله ظهر است .
اما بعد از اين وقت تا موقعى كه سايه به اندازه خود شاخص بشود باز هم نافله ظهر فضيلت دارد ولى از نظر فضيلت به وقت قبلى نمىرسد ، و قبل از اذان ظهر و بعد از اين كه سايه به اندازه شاخص شد به اميد اين كه الآن خواندن آن خوب باشد مىتوانند نافله ظهر را بخوانند ولى بنا بر احتياط اگر قبل از ظهر مىخوانند نيت ادا و اگر بعد از نماز مىخوانند نيت ادا و قضا ننمايند .
( 642 ) نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود و وقت آن تا موقعى است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود ، به چهار هفتم آن برسد و اگر تا اين وقت نخواند ، تا موقعى كه سايه به اندازه دو برابر شاخص بشود وقت فضيلت خواندن نافله عصر است ولى از نظر فضيلت به وقت قبلى يعنى چهار هفتم شاخص نمىرسد ، و چنانچه بخواهد نافله ظهر يا نافله عصر را بعد از وقت آنها بخواند ، بهتر است بنا بر اظهر نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بخواند و بايد نيت ادا و قضا نكند .
( 643 ) وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى كه سرخى طرف مغرب ، كه بعد از غروب كردن آفتاب در آسمان پيدا مىشود ، از بين برود .
( 644 ) وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا آخر وقت عشا است و احتياط در اين است كه بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود .
( 645 ) نافله صبح را بعد از تمام شدن نماز شب تا طلوع سرخى از طرف مشرق مىشود خواند و بعد از آن ، اول نماز صبح و بعد از آن نافله صبح را بخوانند .
( 646 ) وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزديك

129