مىشود ، و براى كسى كه مسافر نيست ، بايد به اندازه خواندن چهار ركعت نماز بگذرد .
( 615 ) اگر پيش از خواندن نماز ظهر ، سهوا مشغول نماز عصر شود و در بين نماز بفهمد اشتباه كرده است ، چنانچه در وقت مشترك باشد ، بايد نيت را به نماز ظهر برگرداند ، يعنى نيت كند كه آنچه تا حال خوانده ام و آنچه را مشغولم و آنچه بعد مىخوانم همه نماز ظهر باشد ، و بعد از آن كه نماز را تمام كرد ، نماز عصر را بخواند .
و اگر در وقت مخصوص به ظهر باشد پس اگر بعد از نماز فهميد ، نمازش باطل است مگر آن كه به قصد آنچه الآن وظيفه اوست بجا آورده و در تطبيق آن بر عصر اشتباه كرده باشد نظير اين كه به جاى ظهر ، كلمه عصر بگويد ، و اگر در اثناء متوجه شود بايد عدول كرده ، نيت را به نماز ظهر برگرداند ، و احتياط به اعاده هر دو نماز بعد از آن ترك نشود . و اگر موقعى ملتفت شد كه داخل وقت مشترك شده است عدول به نماز ظهر مىنمايد ، و اگر بعد از نماز فهميد نماز او صحيح است و عصر حساب مىشود و اعاده عصر بعد از نماز ظهر لازم نيست .
( 616 ) اگر در وقت مشترك سهوا نماز عصر را بر ظهر مقدم داشت و در وقت مختص به نماز عصر فهميد ، آن را با همان نيت نماز عصر تمام كند و سپس احتياطا نماز ظهر را به قصد ما في الذمه ( يعنى آنچه بر ذمه اوست ) بخواند .
( 617 ) اگر مسافر ، فقط وقت چهار ركعت نماز را داشت و نيت ظهر كرد و در اثناء نماز نيت اقامت ده روز يا بيشتر نمود ، نماز او باطل است ، پس آن نماز را قطع مىكند و شروع به نماز عصر مىنمايد و بعد قضاى ظهر را بجا مىآورد ، ولى اگر اين نيت اقامت با اختيار او است ، احتياطا اين كار را نكند ( 618 ) در روز جمعه انسان مىتواند بنا بر اظهر به جاى نماز ظهر دو ركعت نماز جمعه بخواند ، و در عصر غيبت وجوب آن تخييرى است يعنى نماز جمعه كفايت از نماز ظهر مىكند . شرايط و احكام نماز جمعه در بخش مربوط به آن بيان خواهد شد .

123