" احكام وضو " ( 304 ) كسى كه در كارهاى وضو و شرايط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلى شك مىكند بايد به شك خود اعتنا نكند .
( 305 ) اگر شك كند كه وضوى او باطل شده يا نه ، بنا مىگذارد كه وضوى او باقى است ، ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته باشد و بعد از وضو رطوبتى از او بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر وضوى او باطل است .
( 306 ) كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد .
( 307 ) اگر بعد از وضو يا در اثناء آن يقين كند كه بعضى جاها را نشسته يا مسح نكرده است چنانچه رطوبت جاهايى كه پيش از آن است خشك شده باشد بايد دوباره وضو بگيرد . و اگر خشك نشده باشد ، جايى را كه فراموش كرده و آنچه بعد از آن است بايد بشويد يا مسح كند . و اگر در اثناء وضو در شستن يا مسح كردن جايى شك كند بايد به همين دستور عمل كند .
( 308 ) اگر بعد از نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه ، نماز او صحيح است ، ولى بايد براى نمازهاى بعد وضو بگيرد .
( 309 ) اگر در بين نماز شك كند كه وضو گرفته يا نه ، نماز او باطل است و بايد وضو بگيرد و نماز را بخواند ، مگر اين كه به اميد صحيح بودن ، نماز را بخواند بعد اگر فهميد كه وضو داشته نمازش بنا بر اظهر صحيح است . و هم چنين است اگر قبل از نماز شك كرد كه وضو دارد يا نه ولى گمان به وضو داشت .
( 310 ) اگر بعد از نماز شك كند ، كه قبل از نماز وضوى او باطل شده يا بعد از نماز ، نمازى كه خوانده صحيح است .
( 311 ) كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از او سر زده مثلا بول كرده است ، اگر نداند كدام جلوتر بوده ، چنانچه پيش از نماز است بايد وضو بگيرد ، و اگر در اثناء نماز است بايد نماز را بشكند و وضو بگيرد ، و اگر بعد از نماز است نمازى كه خوانده صحيح است و براى نماز بعد بايد وضو بگيرد .

63