با زمين كافى است اگر چه راه رفتن و ماليدن صدق ننمايد . ولى براى پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است پانزده قدم يا بيشتر راه بروند اگر چه به كمتر از پانزده قدم يا ماليدن پا به زمين ، عين نجاست بر طرف شود .
( 187 ) لازم نيست كف پا و ته كفش نجس ، تر باشد بلكه اگر خشك هم باشد به وسيله راه رفتن پاك مىشود .
( 188 ) بعد از آن كه كف پا يا ته كفش نجس به راه رفتن پاك شد مقدارى از اطراف آن هم كه معمولا به گل آلوده مىشود پاك مىگردد .
( 189 ) كسى كه با دست و زانو راه مىرود ، اگر دست يا زانوى او نجس شود ، با راه رفتن پاك مىگردد . و هم چنين است ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهار پايان و چرخ اتومبيل و گارى و مانند اينها بنا بر اظهر .
( 190 ) اگر بعد از راه رفتن ، بو يا رنگ نجاست در كف پا يا ته كفش بماند اشكال ندارد ولى ذره هاى كوچك كه معلوم باشد اشكال دارد .
( 191 ) درون كفش و مقدارى از كف پا كه به زمين نمىرسد به واسطه راه رفتن پاك نمىشود ، ولى جورابى كه به جاى كفش از آن استفاده مىشود با راه رفتن پاك مىشود اگر چه جوراب از پوست درست نشده باشد .
آفتاب ( 192 ) آفتاب با پنج شرط ، زمين و ساختمان و چيزهايى مانند درب و پنجره كه در ساختمان به كار برده شده ، و هم چنين ميخى را كه به ديوار كوبيده اند پاك مىكند :
1 - چيز نجس به طورى تر باشد كه اگر چيز ديگرى به آن برسد تر شود ، پس اگر خشك باشد بايد به وسيله اى آن را تر كنند تا آفتاب خشك كند .
2 - اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از تابيدن آفتاب آن را بر طرف كنند .
3 - چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند ، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند ، آن چيز پاك نمىشود ، ولى اگر ابر به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند اشكال ندارد .

42