ذبح و شكار ( 2070 ) اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه بعدا گفته مىشود سر ببرند ، وحشى باشد يا اهلى ، بعد از جان دادن ، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است ، ولى حيوان نجاستخوار كه استبراء نشده و هم چنين حيوانى كه انسان با آن نزديكى كرده گوشت آن حلال نيست .
( 2071 ) حيوان حلال گوشت وحشى ، مانند آهو ، كبك و بز كوهى ، و حيوان حلال گوشتى كه اهلى بوده و بعدا وحشى شده ، مثل گاو و شترى كه فرار كرده و وحشى شده است ، اگر به دستورى كه بعدا گفته مىشود آنها را شكار كنند ، پاك و حلال است ، ولى حيوان حلال گوشت اهلى ، مانند گوسفند و مرغ خانگى ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود .
( 2072 ) حيوان حلال گوشت وحشى در صورتى با شكار كردن پاك و حلال مىشود كه بتواند فرار كند يا پرواز نمايد . بنابر اين ، بچه آهو كه نمىتواند فرار كند و بچه كبك كه نمىتواند پرواز نمايد ، با شكار كردن پاك و حلال نمىشود .
( 2073 ) حيوان حلال گوشتى كه مانند ماهى خون جهنده ندارد ، اگر به خودى خود بميرد ، پاك است ولى گوشت آن را نمىشود خورد .
( 2074 ) حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد ، مانند مار ، با سر بريدن حلال نمىشود .
( 2075 ) سگ و خوك به وسيله سر بريدن و شكار كردن پاك نمىشوند ، و خوردن گوشت آنها هم حرام است ، و حيوان حرام گوشت درنده و گوشتخوار ، مانند گرگ و پلنگ ، اگر به دستورى كه گفته مىشود سر ببرند ، بنابر اظهر پاك است

411