" زنم فاطمه را طلاق خلع دادم ، او رها است " .
( 2024 ) اگر زنى ، شخصى را وكيل كند كه مهر او را به شوهرش ببخشد و شوهر ، همان شخص را وكيل كند كه زن را طلاق دهد ، چنانچه اسم شوهر محمد و اسم زن فاطمه باشد وكيل ، صيغه طلاق را به اين صورت مىخواند : " عن موكلتي فاطمة بذلت مهرها لموكلي محمد ، ليخلعها عليه " ، پس از آن بلا فاصله مىگويد : " زوجة موكلي خالعتها على ما بذلت هى طالق " ، و اگر زنى كسى را وكيل كند كه غير از مهر چيز ديگرى را به شوهر او ببخشد كه او را طلاق دهد وكيل بايد به جاى كلمه " مهرها " آن چيز را بگويد ، مثلا اگر صد تومان داده بايد بگويد : " بذلت مأة تومان " .
طلاق مبارات ( 2025 ) اگر زن و شوهر يكديگر را نخواهند و زن مالى به مرد بدهد كه او را طلاق دهد آن طلاق را مبارات گويند .
( 2026 ) اگر شوهر بخواهد صيغه مبارات را بخواند ، چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد ، بايد بگويد : " بارأت زوجتي فاطمة على مهرها فهى طالق " ، يعنى :
" مبارات كردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او ، پس او رهاست " ، و اگر ديگرى را وكيل كند ، وكيل بايد بگويد : " بارأت زوجة موكلي فاطمة على مهرها فهى طالق " .
( 2027 ) صيغه طلاق خلع و مبارات بايد به عربى صحيح خوانده شود ، ولى اگر زن براى آن كه مال خود را به شوهر ببخشد ، مثلا به فارسى بگويد : براى طلاق ، فلان مال را به تو بخشيدم ، اشكال ندارد .
( 2028 ) اگر زن در بين عده طلاق خلع يا مبارات ، از بخشش خود برگردد ، شوهر مىتواند رجوع كند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد .
( 2029 ) مالى را كه شوهر براى طلاق مبارات مىگيرد ، بايد بيشتر از مهر نباشد ولى در طلاق خلع اگر بيشتر باشد اشكال ندارد .
( 2030 ) شرايطى كه در طلاق خلع نسبت به زن و شوهر معتبر است و در كتب

401