شرايط عقد ( 1884 ) بنا بر اظهر ، ترجمه صيغه عقد به فارسى يا زبان ديگر با وجود قدرت بر عربى كافى است ، و احتياط مستحب عربى بودن صيغه است ، و براى كسى كه آشنا به معناى عربى صيغه نيست و فقط مىداند كه صيغه عقد ، به اين لفظ جارى مىشود ، احتياط مستحب اين است كه هم صيغه عربى و هم ترجمه اش را بخواند ، و اكتفا كردن او به عربى خالى از تأمل نيست ، و اگر نمىتوانند صيغه عربى را بخوانند و يا وكيل بگيرند ، قطعا ترجمه كافى است .
( 1885 ) كسى كه صيغه عقد را مىخواند ، چه براى خود و چه به عنوان وكيل ، بنا بر احتياط واجب ، بايد بالغ و عاقل باشد و در هنگام خواندن صيغه قصد ايجاد عقد نكاح داشته باشد ، و اگر در حال مستى صيغه را بخوانند ، عقد صحيح نيست .
( 1886 ) ولى يا وكيل زن يا مرد كه صيغه عقد را مىخوانند ، بايد زن و شوهر را به قصد و لفظ معين كنند و در صورتى كه زن يا شوهر به لفظ يا قصد معين نشود ، چه از روى غفلت باشد يا با قصد خلاف ، عقد باطل است .
( 1887 ) حضور دو شاهد عادل ، در عقد دائم و غير دائم لازم نيست ، ولى احتياط مستحب آن است كه حضور داشته باشند .
( 1888 ) زن و مرد بايد به عقد راضى باشند ، ولى اگر زنى را براى مردى بدون اجازه آنان عقد كنند و بعدا زن و مرد بگويند به آن عقد راضى هستيم ، عقد صحيح است .
( 1889 ) اگر زن و مرد يا يكى از آن دو را به ازدواج مجبور نمايند و بعد از خواندن عقد راضى شوند و بگويند به آن عقد راضى هستيم ، عقد صحيح است .
( 1890 ) پدر و جد پدرى مىتوانند براى فرزند نا بالغ يا ديوانه خود ، كه در حال ديوانگى بالغ شده است ، در صورتى كه مصلحت باشد ازدواج كنند و بعد از آن كه آن طفل بالغ شد يا ديوانه عاقل گرديد ، نمىتواند آن را به هم بزند ، حتى اگر طفل ، پسر باشد بنا بر اظهر .

378